Opinie: voor wie omhoog kijkt, zijn er geen grenzen
In het afgelopen jaar is de Tilburgse campus weer aan verschillende veranderingen onderhevig geweest: het Academia Building, de nieuwe catering, de herinrichting van de bibliotheek en de verfrissende groendecoratie in de perkjes en plantenbakken. Om nog maar de zwijgen over de verandering van de vertrouwde naam “Universiteit van Tilburg” naar het meer fancy “Tilburg University”.
Tilburg University gaat met haar tijd mee, blijft investeren in zichzelf en vormt een prettige academische omgeving voor menig student, docent en onderzoeker. Op zich is daar natuurlijk helemaal niets mis mee, maar men zou al snel kunnen vergeten dat de Warandelaan slechts een minuscuul atoom in het academische lichaam is. Om dat te voorkomen, wil ik de lezer van dit artikel graag meenemen op een anatomische excursie van het academisch lichaam. Hoe kunt u het beste atoom-hoppen, en wat is daar überhaupt het nut van? Aan de hand van mijn ervaringen zal ik aangeven wat voor mij de meest belangrijke tips zijn. Eén ding kan ik alvast verklappen: het draait allemaal om een sterke motivatie en een gedreven wil. Want waar een wil is, is een weg – ook naar het buitenland!
Bij aankomst in Oslo voelde ik me ontheemd en alleen. Het was donker en koud, en de koffers die ik bij me had begonnen bij iedere meter zwaarder te wegen. Ploeterend en zwoegend zocht ik mijn weg naar de studentenhuisvesting, terwijl de neerdwarrelende sneeuwvlokjes verlicht werden door de zwakke straatverlichting totdat ze één werden met het dikke witte tapijt dat zich uitstrekte tot aan de horizon. Toen ik eindelijk mijn kamer had gevonden, was er niemand in het appartement en bleek de verlichting in mijn kamer kapot te zijn. Ik voelde me vreselijk, wilde naar huis en vroeg mezelf af waarom ik hier in hemelsnaam aan was begonnen.
Een half jaar later: hetzelfde verhaal, andere setting. Bij aankomt op het campusterrein van St. Catherine’s College in Oxford bleek er geen organisatie aanwezig te zijn, en ook van medestudenten ontbrak ieder spoor. Ik was in de war en vroeg mezelf af of ik alle instructies wel juist had opgevolgd. Ik ging na of de taxi me naar het goede adres had gereden en vroeg nogmaals aan de portiers of zij wellicht meer wisten. Antwoorden leverde me dat echter niet op en de rest van de avond zat ik dan ook in spanning te wachten op enig teken van leven. In wat voor Summer School was ik wel niet beland?
Iedere student die ooit een buitenlandse studieperiode – kort of lang – heeft doorgemaakt, heeft zo zijn eigen verhaal over de eerste momenten. Vaak speelt daarbij echter één centraal thema: het thema van onzekerheid en angst. Wat staat me te wachten? Waar kom ik terecht? Waar ben ik aan begonnen? Het zijn vragen die continu door je hoofd flitsen terwijl je je nieuwe woonomgeving in je opneemt. Alles is anders dan thuis: de mensen, de inventaris, het eten, de gewoonten… Je beeldt jezelf in dat je een vreemde bent die in een compleet andere wereld is binnengestapt, en schrikt pas echt wanneer je beseft dat het ook daadwerkelijk zo ís. Je kan dan wel een cursus over cultuurshocks hebben gevolgd, maar niemand had ooit ook maar iets gezegd over een identiteitsshock. In deze nieuwe wereld ben ik niemand!
En dan gebeurt er iets magisch. Als een razende begin je te bouwen, structureren en adopteren in de wereld die voorheen nog eng en afstandelijk leek. Je creëert een leefomgeving waarin je jezelf meer en meer begint thuis te voelen, maakt nieuwe vrienden, neemt gewoonten over en krijgt iedere dag een vaster ritme. Je voelt hoe je groeit en boven jezelf uitstijgt, terwijl je je blik op de toekomst richt in plaats van op het verleden. Je merkt hoe je leven zich intensiveert, hoe je academische vaardigheden meer dan ooit op de proef worden gesteld en hoe je steeds steviger in je schoenen komt te staan. Je bent verbaasd als je bedenkt hoe lang het heeft geduurd voordat je hier terecht bent gekomen. Waarom heb ik dit nooit eerder gedaan?
Dit is – in een notendop – hoe ik de buitenlandervaringen gedurende mijn bachelor Internationaal en Europees Recht heb beleefd. Als student heb ik drie jaar ingeschreven gestaan aan Tilburg University, waar ik warme gevoelens en fijne herinneringen aan over heb gehouden. Tilburg University is een kwalitatief goede universiteit met hoogwaardige opleidingen en een bevorderende academische sfeer. Ik heb me thuis gevoeld op de Tilburgse campus en heb er genoten van mijn studieperiode. Toch meen ik dat mijn studieperiode niet zo volmaakt zou zijn geweest zonder de buitenlandervaringen die ik in die drie jaar heb opgedaan. Door mijn deelname aan verschillende buitenlandse studieprogramma’s heb ik namelijk niet enkel kennis gemaakt met andere perspectieven en denkwijzen, wat mijn academische vaardigheden enorm heeft bevorderd, maar ben ik ook persoonlijk gegroeid: ik woonde volledig op mezelf in een vreemd land, zonder familie, vrienden of bekenden om me heen. Ik leerde hoe ik voor mezelf moest zorgen en maakte al snel nieuwe vrienden uit Australië, Duitsland, Finland, Denemarken, Engeland, Bulgarije, de VS… Op zijn zachtst gezegd kreeg ik er dus een heel scala aan internationale vrienden bij. Ik voelde hoe ik mezelf ontplooide en wist dat ik deze ervaringen voor geen goud had willen missen.
Ik heb mijn leven én studie geïntensiveerd toen ik naar het buitenland ging, en ik ben er van overtuigd dat menig student dat net zo zal voelen wanneer hij of zij voor academische doeleinden naar het buitenland vertrekt. Echter, daarmee is niet gezegd dat een studie in het buitenland de enige manier is om je studie te maximaliseren. Voor sommigen is een dergelijke ervaring niet weggelegd: zij kiezen liever voor een bestuursjaar of een studie-gerelateerde bijbaan. Daar is niets mis mee; in tegendeel, ik denk dat dergelijke activiteiten enorm belangrijk zijn en eveneens zorgen voor een meer intense belevenis van de studieperiode. Echter, een buitenlandervaring is op zijn minst een uitgelezen kans tot studie-intensivering voor eenieder die zich aangetrokken voelt tot andere culturen, verschillende denkwijzen en nieuwe avonturen, en die zichzelf en de wereld in een compleet andere omgeving wil herontdekken.
Grenzen geven een kader aan, maar soms is het ook goed om over grenzen heen te stappen. Simpelweg omdat men buiten je eigen grenzen anders denkt dan jij en omdat andere manieren van denken net zo legitiem en interessant kunnen zijn als jouw eigen denkwijze. Van elkaar kunnen we leren, maar dat wordt lastig als we binnen onze vaste hokjes blijven. Nederlandse grenzen bieden een geweldig kader en daar binnen biedt de Tilburgse campus – een atoom in het wetenschappelijke lichaam – een nog verder afgebakend kader. Maar er is meer. Veel meer. Waar anderen van jou kunnen leren, kan jij van anderen leren. Niet alleen in Tilburg, maar ook in Beijing, New York, Kaapstad, Barcelona, Tallinn, Melbourne, Reykjavik en Mexico City. Durf over je eigen grens te stappen en open te staan voor de zienswijzen van anderen. Durf naar buiten én naar binnen te kijken. Durf confrontaties aan te gaan, andere gedachten te absorberen of pareren en je eigen inzichten te verstevigen. Durf te praten en te luisteren. Breng je opgedane kennis onder buitenlandse aandacht en bouw op die manier je eigen kennis op. Want voor wie omhoog kijkt, zijn er geen grenzen.
Toch zal menig student denken dat het regelen van een buitenlands avontuur moeilijker is dan het lijkt. Ik geef toe, een studieperiode in het buitenland komt niet zomaar aanwaaien en je zult toch echt méér moeten doen dan simpelweg je koffers inpakken en op een ticket wachten. Studeren in het buitenland is niet iets dat je overkomt; het is iets dat je moet nastreven en waarvoor je je moet willen inzetten. Het is niet voor de happy few, maar voor de motivated few. Een sterke motivatie en een hoge mate van vastberadenheid zijn de kernwoorden als het gaat om het regelen van een buitenlands studieavontuur. Maar waar zou je dan moeten beginnen met zoeken?
De mogelijkheden zijn in beginsel eindeloos. Als Tilburg University-student heb je het voordeel dat de universiteit en de faculteiten het studeren in het buitenland enorm promoten: van uitwisselingsprogramma’s die een half jaar duren, tot studiereizen met je studievereniging en Summer Schools waar je Tilburg University mag vertegenwoordigen. Omdat Tilburg University zich in toenemende mate op het buitenland wil richten, zijn op iedere faculteit buitenlandcoördinatoren aangesteld die je begeleiden in je zoektocht naar een buitenlands academisch avontuur. Of je nu weg wilt voor een week of een jaar: zij kunnen je vaak op weg helpen door je de noodzakelijke informatie te verschaffen. Echter, het initiatief zal toch écht vanuit jezelf moeten komen: je zult actief naar informatie moeten zoeken en vragen, in plaats van af te wachten tot de informatie op een presenteerblaadje wordt aangeboden. Want geloof me: dat gebeurt niet! De gouden tip is wat mijn betreft dan ook: houd zelf je interesse gewekt en je motivatie op pijl, en zorg dat je in een zo vroeg mogelijk stadium (bij voorkeur het eerste studiejaar) begint met het inwinnen van informatie.
Hoewel de universiteit verschillende mogelijkheden tot buitenlandse studieavonturen aanbiedt, is het ook mogelijk om buiten de universiteit om het een en ander te regelen. Durf daarbij ruim te denken en durf buiten de kaders van het normale curriculum te stappen. Uiteraard liggen de buitenlandse stageplekken en Summer Schools niet voor het oprapen, maar met een beetje creativiteit en een oplettend oog is het wel degelijk mogelijk om op eigen houtje een buitenlands avontuur rond te krijgen. Zo heb ik een week stage gelopen op het kantoor van Sophie in ’t Veld, die als D66-fractievoorzitter in het Europees Parlement zit. Echter, ook hierbij geldt weer dat een dergelijke activiteit niet verwezenlijkt kan worden als je niet voor 110% gemotiveerd bent. Want wie wil nu een ongemotiveerde stagiair laten meelopen?
Toen mij door Univers gevraagd werd dit stuk te schrijven, wist ik al direct dat ik – vanwege het woordenlimiet – niet genoeg ruimte zou hebben om mijn volledige verhaal te vertellen. Dat is echter niet erg: het gaat er hier namelijk niet om wat ik precies allemaal heb beleefd; het gaat erom wat jij allemaal zou kunnen beleven als je kiest voor een avontuur in het buitenland. Zoals betoogd is een buitenlandervaring een life-changing experience die niet alleen bijdraagt aan de ontwikkeling van jezelf als academicus, maar ook aan de ontwikkeling van jezelf als persoon. Buitenlandse studie-activiteiten zijn niet langer voor de happy few, maar zijn, wegens alle beschikbare hulp en middelen, meer dan ooit bereikbaar voor het grotere publiek. Een gebrek aan geld of informatiebronnen is niet langer doorslaggevend; het al dan niet hebben van een sterke motivatie daarentegen wel. Dus get on board, neem vandaag nog contact op met de buitenlandcoördinator van jouw faculteit en zorg dat je bij de motivated few hoort, want alleen dan ligt de wereld aan je voeten!
Patrick van Berlo LL.B
Patrick van Berlo (21 jaar) is in juni 2011 cum laude geslaagd voor zijn Bachelor Internationaal en Europees Recht aan Tilburg University. Hij nam deel aan een Topklascursus Arbeidsrecht in Rome, liep stage op het kantoor van Sophie in ’t Veld (D66 Europees Parlement), ging tijdens zijn zesde semester voor een half jaar op uitwisseling naar Oslo en vertegenwoordigde Tilburg University op de Summer School 2012 van de Foundation for Law, Justice and Society in Oxford. Vanaf oktober 2012 studeert hij als Masterstudent Rechten (LLM) aan Cambridge University.
Advertentie.
