Spammers geven je sneller geld terug dan bol.com

Een wellicht vreemde maar toch correcte opmerking, zo blijkt uit de lezing over Cybercrime van het Science Café. Deze vond gisteravond plaats in de Nieuwe Harmonie. Univers was erbij.

Bij binnenkomst wordt meteen duidelijk dat ik de gemiddelde leeftijd aardig omlaag haal. Er zijn pakweg veertig aanwezigen, de zaal zit op een handjevol lege stoelen na vol. Onder begeleiding van live pianomuziek zoek ik een plekje in de knusse Kees Verbuntzaal tussen alle grijze postduiven. Net op tijd, want twee minuten later gaat de lezing van start. De presentatie is in handen van presentator en journalist Ward Deckers. Na diens openingswoord brengt muzikant Willemwiebe van der Molen zijn Science Café-lied ten gehore, dat enthousiast wordt ontvangen door het publiek.

De eerste spreker is prof. dr. Michel van Eeten (TU Delft). Afgestudeerd als bestuurskundige vond hij de sociaalwetenschappelijke kant van ICT interessant en kwam zo in de cybercrime wereld terecht. Hij vertelt ons hoe virusbesmetting van computers plaatsvindt (een op de tien computers is besmet) en dat spam – een van de oudste en meest onschuldige computervirussen – nog regelmatig leidt tot aankopen, met name van illegale farmaceutische middelen. Dagelijks worden 250 miljard (!) spamberichten verstuurd. Daarvan leidt 1 op de 13 miljoen berichten tot een aankoop. De rest van de som mag je zelf uitrekenen.

Van Eeten pakt het handig aan. Op zijn slides staan een aantal onderwerpen waar hij meer over kan vertellen. Het publiek mag kiezen. Informatie over ING Ddos-aanvallen en online bankieren blijkt in trek. Het publiek is erg actief in het stellen van vragen, wat naast leuke interactie met de sprekers een gemoedelijke sfeer oplevert.

Na Van Eeten neemt prof. dr. Bert-Jaap Koops de microfoon ter hand. De aan Tilburg University verbonden hoogleraar Regulation of Technology doceert vakken als cybercrime en ICT and Law. Hij vertelt ons over de geschiedenis van cybercrime en het Nederlandse recht. Loopt onze wetgeving achter de feiten aan? Dit valt mee. Voor zaken als diefstal gebruiken we al tientallen jaren dezelfde wetsartikelen, welke nog steeds aansluiten op de huidige tijd, of het nu gaat om virtuele goederen of niet. Wel zijn er knelpunten rondom de opsporingsbevoegdheden van de politie. Deze zijn eigenlijk te beperkt om hackers goed op te sporen. Het grootste struikelblok is de nationale regeling van wetgeving. Cybercrime is immers een internationaal probleem.

Ook de toekomstverwachtingen van ICT worden besproken. Zo zijn ‘domotica’ in opkomst, zodat je wasmachine je voortaan kan waarschuwen als je een rode sok bij de witte was stopt. Ook ‘robotica’ zoals autonome stofzuigers en grasmachines worden steeds meer als nuttig hebbeding gezien. Daarnaast mogen ‘cyborgs’ niet vergeten worden: naast de bekende pacemakers en gehoorimplantaten zijn sensoren in het lichaam voor connecties met mobiele telefoons en hypermoderne kunstarmen en –benen die 180 graden kunnen draaien de toekomst. Niet alleen klinkt dat nogal eng, maar in hoeverre kunnen deze technologische dingen beïnvloed worden door hackers? En wat kan dat voor gevolgen hebben? Ik sta er liever niet te lang bij stil.

Na het bespreken van alternatieve strategieën tegen cybercriminaliteit (zoals computergebruikers verantwoordelijk maken voor de beveiliging of de politie (nog) meer opsporingsbevoegdheden geven) is de lezing voorbij. De avond heeft maar weer eens bewezen dat mijn hart naast het strafrecht ook bij law & technology ligt.

Haast onnodig om te zeggen is dat het een geslaagde lezing was. Pluspunten? Het soepele verloop van de avond, enthousiast onderlegd publiek, de interessante sprekers, gezellige locatie en leuke sfeer. Minpunten? Het is even zoeken naar de Nieuwe Harmonie en de drankjes à 2,20 euro per stuk moet je zelf betalen. Wel kom je op het vertoon van je collegekaart gratis binnen.

De volgende editie van het Science café vindt plaats op dinsdag 1 oktober. Het onderwerp is ‘Medici in de fout’.

O ja, hoe zat het nu met die spammers en bol.com? Simpel. Bij door spam aangeprijsde producten moet vaak met een credit card worden betaald. Worden die producten niet, te laat of in slechte staat geleverd, dan kan de koper de transactie terugdraaien. Dit levert kosten op voor de bank van de verkoper. Komt dit te vaak voor, dan krijgt die bank argwaan en volgt een nader onderzoek. Een goede spammer zorgt dus voor een goede klantenservice. Dit in tegenstelling tot bol.com, waar volgens een der sprekers nog wel eens wat fout wil gaan…

_Advertentie.