Kettingmail

Het spijt me. Ontzettend. Het schuldgevoel wordt me bijna te veel, het knagen maakt mijn leven ondragelijk. Ik beken schuld. Sorry.

Ja, ook ik heb een kettingmail doorgestuurd. Zo’n echte ouderwetse, hele foute, superslechte kettingbrief. Hij zat zomaar in mijn mailbox, en ik kon het gewoon niet laten. Waarom? Ik weet het zelf eigenlijk ook niet, het gebeurde allemaal in een opwelling. Het was gelukkig niet zo’n zielig verhaal bedelend om donaties, en ook niet een dreigbrief waarin je een eng meisje in je kast zou vinden als je hem niet doorstuurde. Neenee, dit was een kettingmail vol met plaatjes. Van mooie mannen. In foute pakjes. Hilarisch!

Het is eigenlijk wel raar, het tijdperk van de kettingmails lijkt een beetje voorbij te zijn. Toen ik jonger was, en net de wereld van het internet aan het ontdekken kreeg ik ze vrijwel dagelijks. Mailtjes die je dan moest forwarden naar tien, honderd en liefst zelfs duizend mensen (met oplopende beloningen als je dat deed!). Tegenwoordig noppes! Soms nog wel een mailtje over die gigantische geldprijs die ik ga krijgen van een buitenlandse Sjeik. Of over mijn overleden tante en gigantische erfenis. Maar nooit meer die mailtjes in de trant van ‘als je dit naar 10 mensen doorstuurt ontmoet je morgen je echte liefde. Stuur je hem naar 100 vraagt je liefde je ten huwelijk. Etc. etc.’ Jammer!

We hebben tegenwoordig immers facebook. DE perfecte plek om dat soort onzinnige dingen neer te plempen. “Deel dit op je tijdlijn als je van je vrienden houdt.” , “like dit als je geeft om mishandelde poesjes!”. De mogelijkheden om anderen lastig te vallen met nutteloze facebookvulling zijn vrijwel eindeloos. Het enige voordeel is dat facebook je ook de mogelijkheid biedt om dit soort dingen te blokkeren. Irriteert een bepaalde pagina je met constante updates? Weg ermee! Spamt je vriendin je hele pagina onder met nutteloze oproepjes? Blokkeren die handel!

Nee, facebookspam kan nog vermeden worden, met enige moeite. Terwijl je vroeger die kettingmails niet uit je inbox kon weren. Zelfs je meest saaie, humorloze en onbekwame familielid viel er op een bepaald moment wel voor, en dan was jij natuurlijk het volgende slachtoffer van de geforwarde mail. Het is maar goed dat die dingen geen enkele waarheid met zich meebrengen anders waren al heel wat van mijn geliefden gestorven, had ik een kast vol met enge heksen, zou ik geen cent meer overhebben en… zou ik nooit een mailtje hebben gehad met een assortiment heerlijke kerels.

Toch bied ik mijn welgemeende excuses aan. Sorry, dames die slachtoffer zijn geworden van mijn eerste kettingmail. Het spijt me dat ik jullie inbox heb vervuild met heerlijke mannen. Ok. Dat is een leugen.

_Advertentie.