Die blanke bekrompenheid
„Geen enkel zwart personage gisteren, bij de Sinterklaasintocht 2044 in Tilburg. Hoe het ooit zover kon komen? Als zoon van wijlen Quinsy Gario, de man die onvermoeibaar streed voor zwarte rechten, ben ik eens in de archieven gedoken. De ellende begon dertig jaar geleden, in 2014. De gouden oorringen van Zwarte Piet moesten uit. Op zich al schandalig. In de jaren die volgden, ging het van kwaad tot erger. Zwarte Piet werd langzaam maar zeker ontdaan van zijn negroïde kenmerken. Subtiel racisme noem ik dat. Alsof er iets mis is met kroeshaar en dikke lippen.
Opeens kwamen er groene pieten, rode pieten, blauwe pieten, paarse pieten, witte pieten. Geen kleur was te gek. Behalve zwart – want zwart kon niet. Kwetsend vind ik dat. Alsof wij niet bestaan. Zoals men ooit het koloniale verleden en de slachtoffers van de slavernij ontkende, zo ontkent men nu de zwarte medemens. Die blanke bekrompenheid, ik kan mij daar zo kwaad over maken. Je hoort er zogenaamd bij, maar ook weer niet.
„De inzet is te komen tot een Sinterklaasfeest voor iedereen,” heette het in 2014. Hoe kan het dan dat anno 2044 geen enkele Piet zwart is? Hoe is dat mogelijk? Waarom, in godsnaam waarom, wordt de zwarte medemens zo ontkend? Sinterklaas is een waardevolle traditie. Waarom mogen wij zwarten daar geen deel van uitmaken? Geen wonder dat we ons gediscrimineerd voelen.”
Advertentie.
