Kansplus hekelt zorgleerstoelen

Kansplus kraakt de Tilburgse leerstoelen betaald door de zorg. “In de zorgsector is behoorlijk bezuinigd. Dan kan ik de bekostiging van een leerstoel moeilijk plaatsen”, zegt Jo Terlouw, directeur van het netwerk voor mensen met een verstandelijke beperking. Terlouw reageert op een artikel in het laatste Univers Magazine, dat op dit moment nog in de bakken ligt.

De zorg is met twaalf leerstoelen de hoofdsponsor van de bijzondere leerstoelen aan de UvT, ontdekte Univers. Dat is veel meer dan bijvoorbeeld het commerciële bedrijfsleven. Een voorbeeld is de leerstoel van Petri Embregts. Zij is directeur behandelinnovatie en wetenschap bij Dichterbij, een instelling voor mensen met een beperking. Dichterbij bekostigt ook haar leerstoel. Volgens een richtlijn van de universiteit kost dat de zorginstelling 225.000 euro voor vijf jaar.

“Zorggeld moet ten goede komen aan het primaire proces op de werkvloer”, zegt Terlouw. “Dan moet je wel een heel goed verhaal hebben wil je 225.000 euro uittrekken voor een leerstoel. Eentje voor een eigen directeur nog wel, dat vind ik ook wel bijzonder. Ik zou me heel zwaar achter de oren krabben.” Terlouw vindt het wel goed dat zorginstellingen zich inspannen voor een verbinding tussen wetenschap en praktijk, maar betwijfelt of dat via een dure leerstoel moet.

De cliëntenraad van Dichterbij is wel enthousiast over de leerstoel van Petri Embregts. “Embregts houdt ons goed op de hoogte van nieuwe ontwikkelingen”, zegt voorzitter Ger Dings. “Als je alleen investeert in handen aan het bed kun je misschien vandaag goede zorg hebben, maar of het de beste zorg is, dat weet je niet.” Volgens Dings heeft de wetenschap het leven van cliënten van Dichterbij al vaak een stukje beter gemaakt.

Meestal zijn het eigen leidinggevenden van de zorginstellingen die hoogleraar worden. In Univers uitte decaan Arie de Ruijter van Humanities daarop al kritiek. Hij noemt het ‘gebruikmaken van publiek geld voor eigen gewin’ als directeuren een leerstoel bekleden die hun eigen instelling betaalt. Dat is bijvoorbeeld zo bij Bart Berden, voorzitter van de Raad van Bestuur bij het Elisabethziekenhuis. Robert Slappendel, een andere zorghoogleraar, bekleedt de post van ‘manager kwaliteit en veiligheid’ bij de financier van zijn leerstoel: het Bredase Amphiaziekenhuis.

“Sommige mensen die in de zorg aan het roer staan, hebben ook gewoon heel veel kennis. Het is goed als ze die teruggeven aan de wetenschap”, reageert Illya Soffer, directeur van belangenorganisatie Ieder(in). Wel vindt ze dat meer leerstoelen aandacht moeten besteden aan de cliënt. Volgens Soffer is er alleen op een hogeschool in Almere een lectoraat in de richting. “Er wordt in de universitaire wereld wel erg vanuit de zorgaanbieders gedacht”, zegt ze. “Eigenlijk moet je op iedere vijf zorgleerstoelen er eentje hebben vanuit cliëntperspectief. Die zouden de rijke zorginstellingen maar moeten doneren. Zodat ze niet alleen zichzelf een dienst bewijzen, maar ook de maatschappij.”

Het aantal bijzondere leerstoelen bij Humanities is kleiner dan Univers eerder berichtte: het zijn er vijf. De School of Catholic Theology, die in het overzicht ontbrak, heeft eveneens vijf bijzondere leerstoelen. Sociale Wetenschappen spant met zeventien bijzondere leerstoelen nog steeds de kroon.

Door: Marten van de Wier

Bekijk meer recent nieuws

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Blijf op de hoogte. Meld je aan voor de nieuwsbrief van Univers.