Tienermeisjes en bootwerkers

Die arme tienermeisjes. Totaal hoteldebotel van de jochies van One Direction en dan mis je de kans om bij RTL Late Night naast hen in de studio te zitten. Dat geluk was voor slechts tweehonderd fans weggelegd. Toch lastig als Nederland grofweg zo’n 400.000 ‘1D’-aanhangers telt.

Via sms’jes kon je kans maken op een kaartje. Sommige fans wisten in luttele minuten zo’n honderd euro aan berichtjes te verzenden. Tjah, dan baal je als je geen kaartje bemachtigt, zelfs zo erg dat je tv-host Humberto Tan via Twitter voor van alles en nog wat uitmaakt. Met een kop thee en een stukje hazelnoot chocoladeletter heb ik op m’n gemak door de tweets gebladerd, zowel geamuseerd, lichtelijk geschokt als plaatsvervangend beschaamd.

Social media-land viel over de betreffende tieners. Ze moesten zich schamen, leren omgaan met tegenslagen en inzien dat niet iedereen kon winnen. Met andere woorden: Grow up! Allemaal waar, maar denken we niet allemaal aan ons eigen hachje?

Vorige week dinsdag zat ik in de trein van Eindhoven naar Tilburg. Vlak voor Tilburg Centraal kwamen we stil te staan, met een daaropvolgende mededeling dat na het bereiken van het perron de trein weer zou omdraaien vanwege een storing. Her en der klonk wat gemor, maar mijn aandacht werd getrokken naar de aangrenzende eersteklas coupé, waaruit een tirade opklonk waar je wenkbrauwen van naar je haargrens trokken. Nieuwsgierig keek ik door het glas en herkende hem meteen. Daar stond hij, een gerespecteerde professor van onze universiteit, te vloeken als een bootwerker omdat hij een half uur vertraging op zou lopen. Dat hij op Tilburg Centraal makkelijk de bus kon pakken naar de campus, leek geen verschil te maken.

Vorige week donderdag zat ik in de trein van Maastricht richting Sittard. Daar moesten we – wederom door seinstoring – overstappen op bussen die ons naar Roermond zouden brengen. Daar stond ik dan, koukleumend te wachten. Naarmate de minuten verstreken, werd het steeds drukker met wachtenden. En toen kwam het noodvervoer de hoek om…

De beelden staan nog steeds op m’n netvlies. Iedereen vlóóg richting de bussen. Er werd geduwd, getrokken en gesnauwd, naarstig gezocht naar gaatjes om tussendoor te glippen en die laatste stoel te bemachtigen. Het ging zo snel dat ik enkel met open mond aan de grond genageld toe kon kijken en me werkelijk rot schaamde voor die medemensen. Het waren voornamelijk volwassenen die zich misdroegen, niet de aanwezige tieners en studenten. Sterker nog, naast me stonden drie studenten net zo met hun hoofd te schudden als ik. De mensen die pas net op het station waren aangekomen, hielden totaal geen rekening met degenen die al een half uur in de kou stonden (zoals ik). Naar huis moesten ze, de rest kon stikken.

Hoewel het egoïstische gedrag van de betreffende twitterende 1D-fans niet valt goed te praten, trek ik de wijzende vingertjes die nu op hen worden gericht toch slecht. Van wie zouden ze dat gedrag tenslotte overnemen?

Bekijk meer recent nieuws

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Blijf op de hoogte. Meld je aan voor de nieuwsbrief van Univers.