Recensie: ijzersterke drumdrama Whiplash

De grens tussen ambitie en obsessie is vaag. Dat bewijst de film Whiplash, waarin een getalenteerde drummer op een Amerikaans conservatorium zijn best doet om uit te blinken, terwijl zijn veeleisende leraar hem tot het uiterste pusht. Tot bloedens toe.

De film Whiplash werd in januari genomineerd voor de Oscar beste film. Helaas ging zwarte comedy Birdman er mee vandoor. Jammer, want de drumdrama zou zeker geen onterechte winnaar zijn.

Intimiderend
De verlegen drummer Andrew (gespeeld door Miles Teller) begint aan Shaffer Conservatory, een prestigieuze muziekschool in Amerika. Andrew heeft één doel: de beste jazz-drummer worden. Dirigent Terence Fletcher (J.K. Simmons) ziet hem als een potentiële kandidaat voor zijn band. Al snel blijkt de man twee extreme kanten te hebben: buiten de repetities een sympathieke gast, tijdens het oefenen een beul. Hij pusht Andrew tot het uiterste: “There are no two words in the English language more harmful than good job.” De dirigent tart op alle mogelijke manieren: hij slaat Andrew, smijt met krukken en maakt hem jaloers met een andere drummer.

Echte drums
Knap is dat acteur Miles Teller alle drumscènes zelf speelt. Een unieke prestatie, want het drummen van jazz is verdomd lastig. En al helemaal op het niveau van de personage Andrew. Dankzij de goede montage loopt het beeld constant gelijk met het geluid, iets wat niet altijd gebruikelijk is in muziekfilms.

Ook qua cast verdient de film props: Miles Teller speelt een ambitieuze muzikant die geen genoegen neemt met minder en dat doet ‘ie verrekte goed. Je ziet hem constant worstelen met zichzelf. Je wil tegen hem zeggen dat hij goed genoeg is, maar daar zul je hem alleen maar mee beledigen. Zijn onverzadigde bodemdrift sijpelt de hele film van het beeldscherm af: meerdere keren drumt hij zijn handen tot bloedens toe. Daarnaast overtuigt J.K. Simmons als een verknipte dirigent. De rillingen lopen over je rug als je je bedenkt dat dit je muziekleraar is. En al helemaal als dit je schoonvader zou zijn. De kille chemie tussen hem en Teller is ijzersterk. De film duurt maar honderd minuten en voelt heel kort aan. Goedmakertje: de ijzersterke scènes overtuigen meteen en het ritme van de Whiplash is net zo strak als dat van hoofdpersonage Andrew. Als drummer zijnde krijg je spontaan zin om op een drumstel te raggen. Maar liever niet tot bloedens toe.

4 uit 5 sterren

Bekijk meer recent nieuws

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Blijf op de hoogte. Meld je aan voor de nieuwsbrief van Univers.