Op zijn Grieks

De Grieken zijn een vreemd volk. Altijd al geweest. Denk maar aan het verhaal van het paard van Troje. Te gek voor woorden als je het mij vraagt, maar dat doet eigenlijk nooit iemand. Toch zal ik er wat woorden aan wijden, ter lering en vermaak, en ook leuk voor op feestjes, als er een stilte valt omdat iedereen zo’n beetje uitgepraat is. Het verhaal van het paard van Troje dus. Na een jarenlange oorlog tussen de Grieken en de Trojanen met als inzet een vrouwspersoon genaamd Helena – wat op zichzelf genomen al een bijzonder vreemd gegeven is – verzonnen de Grieken een list om het pleit in hun voordeel te beslechten. Zij bouwden een groot houten paard en daarin namen een flink aantal koene strijders met een goede ongevallenverzekering plaats. De rest ven het Griekse leger verstopte zich in de struiken. De Trojanen nu, die altijd al zo’n mooi groot houten paard hadden willen hebben, en die in de kennelijke veronderstelling verkeerden dat hun tegenstanders naar huis waren gegaan, waar vrouw en kinderen immers reeds vele jaren op hen zaten te wachten, en het eten steeds kouder werd, besloten het paard mee naar de stad te nemen. Maar wat bleek? Nou? Het paard paste niet door de stadspoort. Zul je net zien, heb je eindelijk zo’n mooi groot houten paard en dan past het niet door de poort. Maar niet getreurd, er werd een grote bres in de stadsmuur gemaakt en door die bres werd het paard naar binnen getrokken. Een bres is een groot gat. En toen was het de hele avond feest. Wijn, zang en dans, vrolijkheid alom, karaoke en bingo, en aan het eind van de avond een schitterend vuurwerk. Dolle boel dus. Toen iedereen vervolgens in een diepe slaap was gedompeld, mede ten gevolge van de grote hoeveelheid alcoholische drank, kwamen de koene Griekse krijgers uit het paard te voorschijn en openden de poorten van de stad voor de rest van het leger. Er werd gemoord, geplunderd, verkracht en brand gesticht en toen gingen de Grieken dan toch eindelijk naar huis, waar vrouw en kinderen nog steeds op hen zaten te wachten, en het eten telkens maar weer werd opgewarmd. Wat nu zo onbegrijpelijk is, is dat die Griekse soldaten in dat paard gingen zitten om vervolgens de stadspoorten te openen zodat die andere Griekse soldaten naar binnen konden. Dat zal een heel gedrang zijn geweest, met al die schilden en speren en harnassen; gerinkel en gerammel dat tot ver in de omtrek te horen zal zijn geweest. En dat terwijl de Trojanen een grote bres in de stadsmuur hadden gemaakt! Waarom gingen ze dan niet gewoon dáárdoor naar binnen? Veel eenvoudiger toch? Vreemd volk die Grieken. Geen wonder dat hun land bijna failliet is.

_Advertentie.