Goodbye Tilburg
Naar het buitenland. Ik had het al een aantal jaren in mijn hoofd. Dan riep ik dat ik na mijn studie zou gaan backpacken in Australië of zou gaan rondreizen door Amerika. Dat het studeren in het buitenland zou gaan worden, had ik dan ook niet kunnen voorzien toen ik naar Tilburg ging voor mijn eerste studiejaar. Het kwam ineens toen het einde van mijn tweede studiejaar naderde: studeren in het buitenland, misschien is dat wel wat. Voor een minor in het buitenland was ik echter al te laat en in de master waren er niet veel mogelijkheden (allemaal leuk en aardig dat onze universiteit claimt zo internationaal te zijn; je moet er wel op tijd bij wezen). Toen las ik per toeval een profiel van een afgestudeerde student die een volledige master in het buitenland had gedaan. Een heel jaar in het buitenland. Ik wilde eigenlijk voor een half jaar gaan, maar toch bleef de optie van een master in het buitenland door mijn hoofd malen. Wel, niet, wel, niet, wel, niet (ik heb nog net geen bloemen leeg geplukt).
Ik volgde de workshop ‘Een master in het buitenland’, waarna je volgens de tekst op de website zou weten of een master in het buitenland wat voor jou is. Die regel kunnen ze in het vervolg wel schrappen, want ik wist het naderhand nog niet. Aan de ene kant is het een mogelijkheid om nieuwe mensen te ontmoeten, een ander land te ervaren en een master te doen die ze in Nederland niet bieden. Aan de andere kant ben je een jaar van huis en laat je al het bekende en vertrouwde achter. Je kunt er lang over twijfelen (en toegegeven: dat heb ik ook gedaan). Tot ik me bedacht dat er maar één manier is om erachter te komen of het daadwerkelijk wat voor je is, en dat is door te gaan.
Inmiddels zijn we acht maanden verder. Een acht maanden waarin ik tientallen mailtjes heb verstuurd en telefoontjes heb gepleegd. Want wie naar het buitenland wil, moet nogal veel regelen. Beurzen, aanmelding bij de universiteit, studiefinanciering… en nog een hele waslijst waar ik je verder niet mee zal vervelen. Je bent er behoorlijk veel tijd mee kwijt (het houdt je van de straat zullen we maar zeggen). Maar over tweeënhalve week is het zo ver: dan vertrek ik naar Londen om de master Digital Media te gaan volgen.
PS. Niet getreurd, best lezer, je bent nog niet van mij af: ik zal namelijk blijven bloggen voor Univers, maar dan vanuit Londen. Dan hoef je me niet te missen, zeg maar.
Desiree van der Heiden (21) studeerde van 2008 tot 2011 Communicatie- en Informatiewetenschappen, richting Bedrijfscommunicatie en Digitale Media, aan Tilburg University. Binnenkort gaat ze van start met de Master Digital Media in Londen en blogt zij hierover voor Univers.
