Recensie: The Lone Ranger

Na de Pirates of the Caribbean filmreeks was het aftellen tot de nieuwe film van producent Jerry Bruckheimer. Zijn keuze viel op The Lone Ranger, een populaire radioserie uit de jaren vijftig van de vorige eeuw. De verfilming werd met gemixte reacties ontvangen. Een mooie gelegenheid dus voor Univers om de film zelf te beoordelen.

We beginnen de film op een rondreizende kermis in 1933, waar een kleine jongen een tentoonstelling van opgezette dieren bezoekt. Tussen alle wezens staat ook de opgezette indiaan Tonto, vertolkt door Johnny Depp. Deze komt tot leven en vertelt de jongen het verhaal van de legendarische Lone Ranger, die met een Zorro-masker streed voor rechtvaardigheid.

The Lone Ranger is eigenlijk officier van justitie John Reid (Armie Hammer), die alles volgens de regels uit het boekje doet en geweld in welke vorm dan ook afkeurt. Op het moment dat de boef Butch Cavendish (William Fichtner) zijn broer vermoordt, zweert John om hem te arresteren en te laten berechten voor zijn misdaden.

Voor aanvang verwachtte ik een film met veel komische personages en een wat mager verhaal, maar het tegendeel bleek waar. Hoewel de humor wel degelijk aanwezig is, is de verhaallijn dieper dan verwacht. De Amerikaanse geschiedenis komt uitgebreid aan bod en ook wordt maar weer eens pijnlijk duidelijk hoeveel de indianen hebben geleden onder het opkomende regime van de blanke bevolking. Ook de casting is prima, al kon ik me bij Tonto niet geheel aan de indruk onttrekken dat het eigenlijk Jack Sparrow was met een vogel op zijn hoofd.

Al met al krijgt de film een dikke voldoende en is het een waardige verfilming van de radioserie.

Bekijk meer recent nieuws

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Blijf op de hoogte. Meld je aan voor de nieuwsbrief van Univers.