Recensie: Baantjer!

Er is een moord gepleegd in het theater. De schok bij het publiek en de theatermedewerkers is groot. Wie van hen is een bloeddorstige killer? Niemand mag de zaal verlaten voordat de waarheid boven tafel komt…

In eerste instantie wordt het publiek op het verkeerde been gezet. Als de lichten doven en de spotlights op het toneel aangaan, staat er een blonde zangeres in rode avondjurk die enthousiast haar publiek welkom heet bij haar nieuwe show. Even ben ik bang dat ik bij de verkeerde voorstelling ben beland, maar terwijl ze het eerste nummer inzet, zakt er achter haar een stellage met podiumlampen omlaag. Inclusief een lijk. De ongelukkige blijkt de hulptechnicus. Het spel is begonnen.

Rechercheur Vledder is snel ter plaatse. ‘’Dat ziet er niet uit als een natuurlijke dood’’, merkt hij monter op. Hij lijkt vastbesloten om het eerste onderzoek onder zijn leiding eigenhandig tot een goed einde te brengen. Die luchtbel spat echter snel uiteen als ineens inspecteur De Cock (met See-Oow-See-Kaa) binnenloopt, die aan het borrelen was in het naastgelegen café. Met zijn eigenzinnige gedachtegangen en menselijke benadering neemt hij het onderzoek over.

Langzaamaan worden alle spelers – en tevens verdachten – aan het publiek geïntroduceerd. De theaterdirectrice, financieel directeur, hoofd technicus, de blonde zangeres en diens beste vriendin; allemaal hebben ze een motief om het techniekhulpje om te brengen. En waarom bemoeit de commissaris van de politie zich ineens met de zaak?

Vledder en De Cock komen er samen niet uit, dus wordt zo nu en dan de hulp van het publiek ingeschakeld. Zij moet aangeven wanneer de spelers liegen. Als De Cock aan het publiek vraagt wie de moord op zijn geweten heeft, had het antwoord niet meer divers kunnen zijn. In elke verdachte zien mensen een dader.

Hoewel er wordt toegewerkt naar de ontknoping en je daardoor wilt blijven zitten, is de voorstelling een tikkeltje langdradig. Wel sterk is dat pas in de laatste minuten de dader wordt onthuld. De humor in de voorstelling maakt het enigszins overdreven toneelspel goed. Vooral Peter Tuinman als De Cock en Mike Weerts als Vledder laten hun visitekaartje achter. De muziek en vaste uitspraken uit de Baantjer serie komen terug in het stuk, leuk voor de seriefans.

Aan het eind van de voorstelling blijkt maar weer hoe burgers met een goed hart toch in staat zijn tot gruweldaden als moord. Houd je oren en ogen dus altijd open, want niets is wat het lijkt.

_Advertentie.