Recensie: hét hypeboek van het moment
In De Wereld Draait door, in NRC Next, The Guardian, Knack: overal wordt De Officier van Robert Harris geroemd als hét vakantieboek van 2014. Waarom? Nou, hierom.
De Officier van Robert Harris heet in het Engels An Officer and a Spy. Zoals vaker met vertalingen, kan de Nederlandse zegswijze niet tippen aan het origineel. De Engelse titel roept veel meer het sfeertje op van ouderwetse intriges, gezwaai met sabels en geweren en de nodige achterkamertjesseks, dit alles met de constante angst je eer te verliezen. De titel is, kort gezegd, al genoeg om mij van enthousiasme van mijn vliegtuigstoeltje te laten kieperen.
Dit is ook precies waarom dit niet echt een recensie wordt. Ik ga geen voor- en tegenargumenten aandragen bij dit boek, niet bespreken wat de stijl doet voor de vertelling of wat de auteur daarin nog beter had kunnen doen. Want een boek over soldaten uit Parijs die elkaar achter de façade van hoffelijkheid de tent uit vechten belooft al veel goeds. Als het dan ook nog eens een accurate weergave is van één van de belangrijkste gebeurtenissen uit de Franse geschiedenis, aangezet met persoonlijke details en in de schaduw van de naderende Eerste Wereldoorlog, dan ben ik om. Voor een zomervakantie hoef ik immers geen hoogdravende literatuur, ik wil actie. En actie krijg je bij Harris.
De Officier gaat over de Dreyfusaffaire, een doofpotschandaal van eind negentiende eeuw in Frankrijk. Mede vanwege de Jodenhaat in de Franse maatschappij wordt kapitein Albert Dreyfus veroordeeld voor spionage, publiekelijk vernederd en met een enkeltje naar Duivelseiland uit de weg geruimd. Kolonel Georges Picquart, de hoofdpersoon van ons verhaal, komt er al snel achter dat dit onterecht is. De regering en het leger willen koste wat kost voorkomen dat de zaak herzien moet worden en de trucjes die ze daarvoor uit de kast trekken zijn ongelofelijk smerig.
Het bijzonderste is dat je de apotheose van de roman al weet. Dreyfus komt vrij, wordt zelfs in ere hersteld en hetzelfde geldt voor onze vriend Picquart. Harris heeft het voor elkaar gekregen dat je, ondanks de vervroegde spoiler van de geschiedenisboeken, kapot gaat van de spanning. Zo enthousiast als een kind dat met Bassie en Adriaan mee zoekt naar een verloren schat en zo opgewonden als een huisvrouw bij Vijftig Tinten Grijs lees je mee met Picquart. Harris komt met zijn genre weg.
De Officier is een boek dat je schaamteloos mee kan nemen in je zomertas, ook al is het een thriller. Het is een roman die je nonchalant naast je op tafel kunt laten liggen bij de bubbels om een uur of vier, ongeacht onder welke groep mensen je je begeeft. Het is vooral een boek dat je in één ruk uit wilt lezen. Het heeft, kortom, alles dat het perfecte zomerboek nodig heeft.
Advertentie.
