Bittere Studie

Het lijkt allemaal zo makkelijk. Opgroeien. Slim worden. Studeren. En dan gaan werken.
Voorgekauwd, uitgetekend en vastgelegd door mensen die hetzelfde patroon met moeite hebben overleefd.

Leraren op de basisschool sturen kids zonder moeite door naar het middelbaar. “Ga maar gymnasium doen, je scoort 550 op de CITO-toets.” Kan hun weinig interesseren dat het kind in kwestie liever losgaat op een stuk klei dan een topografie-overhoring. Ouders horen alleen maar dat hun kind slim is (of niet te redden) en sturen het met de rest van de schapen mee het middelbaar onderwijs in.

“Maak je huiswerk, of je moet blijven zitten,” herhalen de leraren daar eindeloos hetzelfde riedeltje. Chantage wordt niet geschuwd om je door die vier tot zes jaar heen te loodsen. Maar dat de kinderen elke dag weer aftellen tot het moment dat die laatste bel gaat, daar zit niemand mee.

“Kies een profiel. Het maakt niet uit wat je neemt hoor – het is alleen maar een keuze die de hele verdere rest van je leven bepaalt”, roept de studiebegeleider tegen een veertienjarige die nog maar amper kan bedenken wat ie graag uit de snoepautomaat wilt halen.

“Hier heb je je diploma. Ga nu maar studeren, dat moet als je je middelbaar hebt afgemaakt,” roepen de ouders tegen hun nog steeds onwetende kind. Ze trekken de halsband voor de laatste keer strak aan voordat ze hun lieverdje de wijde wereld inschoppen. Op naar een studie, gekozen door iemand die nog niet kan weten wat ze willen.

“Maak je studie af. Je krijgt pas een goede baan als je een diploma hebt.”
Dankjewel opa, wat een wijze woorden, denk ik terwijl ik mijn headset weer stevig op mijn hoofd zet voor een dagje callcenterwerk. “Geweldig advies,” mompel ik, terwijl ik afwezig mijn masterdiploma aai, diep weggestoken in de map vol sollicitaties naast mijn bureau.

Ik heb de haast onvermijdelijke route gevolgd. Gedaan wat wordt verwacht. Me gedragen zoals het hoort. En toch eindig ik naast de mensen die al veel eerder het bijltje erbij neergooiden. En het enige dat je dan nog denkt is: Waarom heb ik al die jaren geluisterd? (Bespeurt u hier een bittere ondertoon? Vast niet!)

Denk outside of the box. Onderscheid je. Start die vreemde internetcampagne waar je vast beroemd mee kunt worden. Gedraag je niet zoals het hoort, omdat het zo hoort. Want uiteindelijk eindig je anders net zo hard in een callcenter als elke andere high-school drop-out EN afgestudeerde masterstudent. (Ok – ik geef het toe: de bittere ondertoon is inmiddels daadwerkelijk aanwezig!)

_Advertentie.