Let op! Geld lenen kost geld.

Of mevrouw Bussemaker studenten wat beter wil inlichten over de financiële gevolgen van het studievoorschot? Dat was de vraag van PvdA’ er Mohammed Mohandis, gisteren in de Tweede Kamer. En hij staat niet alleen. Al veel langer dringen politieke partijen en experts aan op een betere voorlichting over het studievoorschot dat in 2015 wordt ingevoerd. Want dat studenten straks kunnen lenen tegen gunstige voorwaarden, dat weten we inmiddels wel. Het echte nieuws is dat de gemiddelde studieschuld volgens het CPB zal stijgen van 15.000 naar 21.000 euro.

Dat een eerlijke voorlichting over de gevaren van het leenstelsel niet hoog op het lijstje van Bussemaker staat, blijkt al uit de feelgood-naam die het beestje heeft gekregen. ‘Studievoorschot’. Alsof je geld dat sowieso van jou is, alvast wat eerder krijgt toegeschoven. Het tegendeel is natuurlijk waar. Eerder werd gesproken over het ‘sociaal leenstelsel’, wat ook erg rooskleurig klinkt. Alsof het leenstelsel een aardige oom is, die in een goede bui kan zeggen: “Weet je wat, laat die afbetaling maar zitten joh.”

Die positieve voorstelling van het leensysteem is erg hypocriet, zeker als je ziet hoe de Nederlandse overheid normaal gesproken omgaat met kredietverstrekkers. Weet je nog hoe het jaren geleden wemelde van de reclames van kredietverstrekkers waarbij je zomaar duizenden euro’s kon lenen? Het maakte destijds behoorlijk wat discussie los in de politiek. De consument moest bewuster worden van de gevaren van leningen, omdat anders steeds meer mensen in de schuldsanering terecht zouden komen. Het leidde uiteindelijk tot de  waarschuwing “Let op! Geld lenen kost geld.” die sinds 2009 verplicht vermeld moet worden bij reclames over krediet.

Maar nu de overheid zelf een lening aan de man wil brengen wordt er amper gewaarschuwd. In plaats daarvan horen we aanmoedigende woorden: Toe maar! Leen maar! Je hebt 35 jaar om je schuld af te lossen, dus waarom bang zijn?

Natuurlijk is een lening afsluiten voor je studie iets anders dan een lening afsluiten voor een auto. Maar ook hier geldt: Geld lenen kost geld. En ook nu heeft de overheid de taak om de potentiële lener te wijzen op de gevaren van een lening. Het feit dat de overheid zelf de verstrekker van die lening is, en de kredietontvanger een student, doet daar niets aan af.

Een eerste stap naar betere voorlichting over het leenstelsel kan een naamsverandering zijn. CU-kamerlid Carola Schouten spreekt consequent van een ‘studieschuldenstelsel’. Dat maakt het in één klap een stuk duidelijker waar de student aan toe is.

_Advertentie.