Leenangst aanpraten…

Geld lenen kost geld. Een prachtige slogan die door de overheid in het leven is geroepen om het grote publiek een beetje leenangst aan te praten. Bijvoorbeeld dat rood staan, allerhande leaseproductjes, shortterm leninkjes, en reguliere leningen bij banken natuurlijk allemaal best leuk zijn, maar dat je je niet moet laten bedotten: Al dat geleef en geconsumeer op de pof kost natuurlijk wel klauwen vol met geld. Geld dat je wellicht beter anders zou besteden. Bezint eer gij begint is de impliciete boodschap dus. Mensen veranderen hun gedrag, zo hoopt de overheid, zodra (ze weten dat) het hen geld kost.

En dat principe wordt veelvuldig gehanteerd door de bestuurders van dit onvolprezen landje. Wil je het rijden met vervuilende auto’s ontmoedigen en gebruik van milieuvriendelijkere auto’s stimuleren? Wil je ervoor zorgen dat minder mensen gaan roken? Obesitas bestrijden? Of wat te denken van een einde aan het comazuipen maken? De oplossing ligt voor de hand mensen: Maak de handel duurder! Je weet wel: Kwartjes van Kok. Accijnzen. Nog meer accijnzen? Vettaksje erbij in de toekomst? Je kunt ook datgene dat je wenselijk acht goedkoper maken, maar dat levert de schatkist natuurlijk geen voordeel op. Duurder maken is het devies. Voor alles wat je niet wil.

Onlangs verdedigde onze minister, Jet Bussemaker, haar plannen om het alom door studenten gehate leenstelsel door te voeren. Een logische vraag, in tal van interviews, was dan ook of ze niet een beetje bang was dat een hoop studenten zullen afhaken in de toekomst? Je weet wel, omdat het duurder wordt en alles. De minister verzette zich natuurlijk enorm tegen dat beeld dat daarmee opgeroepen wordt: ‘ik vind dat we moeten oppassen mensen leenangst aan te praten’. En van iets langer geleden: ‘Als we niet oppassen, creëren we hier een angst die niet reëel is’: studenten mogen, kortom, best meer meebetalen aan hun opleiding waarvan zij ook in de toekomst de zoete vruchten zullen plukken in de vorm van een goed salaris. En leenangst is in deze geen goede raadgever, aldus de minister….

Zijn we lekker mee. Als geld lenen geld kost (en dat doet het klaarblijkelijk volgens de overheid), en als de kosten opdrijven een gedragsturende werking heeft (en dat is ook zo volgens dezelfde overheid), waarom leidt het leenstelsel dan niet tot minder geldlenende studenten? En waarom is de angst voor lenen soms niet en soms wel reëel? Omdat de minister dat lenen soms wel wenselijk vindt? En soms, als het zo uitkomt, eventjes niet?

Bekijk meer recent nieuws

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Blijf op de hoogte. Meld je aan voor de nieuwsbrief van Univers.