De gereedschapskoffer

Telkens als er in huis iets te klussen valt denk ik terug aan het Brabants Heeren Genootschap, een gezelschap waarvan ik lang geleden deel mocht uitmaken, in de thans vervlogen jaren waarin de gulden nog een wettig betaalmiddel was en op de markt zelfs een daalder waard was. Het Brabants Heeren Genootschap kwam maandelijks bijeen voor het ondernemen van een culturele en culinaire activiteit.

Wij gingen uit eten in foute restaurants waar buiten ons alleen aannemers en wethouders met hun secretaresses de maaltijd gebruikten in een sfeer van kaarslicht en erotische verwachtingen. Ons voorgerecht was immer carpaccio en ons nagerecht altijd het grand dessert. Van hoofdgerechten kan ik mij weinig herinneren – die wisselden nogal, ook tijdens het eten daarvan, door het voortdurend bijbestellen van schnitzels, gebakken aardappels en appelmoes ter compensatie van gerechten waarvan de omschrijving op de menukaart groter was dan wat je op je bord kreeg. Aan deze verwarrende maaltijden was doorgaans een zogeheten uitstapje voorafgegaan. Zo hebben wij in naamloze dorpen exposities bezocht van plaatselijke kunstenaars die gelukkig nimmer de lokale bekendheid zijn ontstegen. Wij hebben tot musical bewerkte koningsdrama’s van Shakespeare bijgewoond en vertoningen van herontdekte zwartwit films van Russische regisseurs met onuitsprekelijke namen en onbegrijpelijke angstcomplexen.

Maar ook hadden we ons een keer opgegeven voor een verkoopdemonstratie in een afgelegen dorpsgemeenschap die waarschijnlijk pas enkele jaren daarvoor door missionarissen was ontdekt. Wij bevonden ons in een grote, als gezellig omschreven ruimte en als ik om me heen keek, zag ik vijftig tinten grijs – de andere genodigden waren voor het merendeel de pensioengerechtigde leeftijd reeds lang gepasseerd. De verkoopdemonstratie stond in het teken van het Marino-schaap en de producten die uit de wol van dit mij destijds onbekende dier werden vervaardigd. Er waren dekens van Marino-wol en hoofdkussens gevuld met Marino-wol, truien van Marino-wol, trappelzakken voor baby’s, onderbroeken, handschoenen, sokken en zelfs overtrekken voor het zadel van een fiets en het stuur van een auto. Je kon het zo gek niet bedenken of het Marino-schaap had er wel een aandeel in.

Tijdens het aanprijzen van al deze begerenswaardige producten – door een presentator in een glanzend driedelig pak dat een souteneur of een goochelaar niet zou hebben misstaan – genoten wij van ons gratis kopje koffie met gratis appelpunt. Het tweede kopje kwam voor eigen rekening, zoals ook de appelpunt tegen betaling van een gering geldbedrag kon worden voorzien van een witte substantie waarvan men ons zei dat het slagroom was. Alle bezoekers kregen na afloop van de demonstratie, ongeacht of zij zich hadden verrijkt met Marino-producten of niet, mooie geschenken uitgereikt. Onder de giften bevond zich een fraaie gereedschapskoffer van grijze kunststof, ook wel plastic genoemd, voorzien van een keur aan gereedschap: schroevendraaiers, steek- en dopsleutels, een hamer, diverse tangen en nog wat instrumenten waarvan het praktische gebruik mij niet duidelijk was.

Wat mij later thuis wel duidelijk zou worden, was dat het hier ging om producten die voornamelijk uit tin bestonden, voorzien van een dun laagje zilververf. Bij het hanteren van een steeksleutel was je al spoedig alle grip kwijt, wat het draaien weliswaar vergemakkelijkte maar niet het gewenste resultaat opleverde. Ging ik over tot het indraaien van een schroef, dan vertoonde de schroevendraaier na afloop een opmerkelijke gelijkenis met een kurkentrekker. Veel andere instrumenten konden na het eerste of tweede gebruik doorgaan voor een abstract kunstobject. Toch heb ik de inhoud van het koffertje nooit vervangen door degelijk gereedschap. Daarvoor is de herinnering mij te dierbaar, de herinnering aan het Brabants Heeren Genootschap, aan al die bijeenkomsten, al die uitstapjes en evenementen en etentjes. Die gereedschapskoffer is voor mij méér dan een aandenken, het is een symbool, een relikwie. Wel vertoont mijn huis intussen enig achterstallig onderhoud aan deuren, aan ramen en aan de rest van het huis.

_Advertentie.