Interview: bestuurskundestudent fractievoorzitter D66
Bestuurskundestudent Tim van het Hof (26) is de nieuwe fractievoorzitter van D66 Breda. Hij zit sinds 2014 in de raad. “Best wel een bliksemcarrière he?”
Politicus worden was geen jongensdroom voor Tim van het Hof. “Ik wilde dokter worden, maar ben helaas drie keer uitgeloot. Vandaar dat ik bestuurskunde ben gaan studeren in Tilburg. Ik heb wel altijd politieke interesse gehad. Die interesse is toegenomen door mijn studie. Ik ben er langzaam bij betrokken geraakt. Eerst bij de G500, later als één van de initiatiefnemers van de Bredase jongerenraad, vervolgens door campagne te voeren voor D66. Ik weet nog dat ik dacht: waarom stel ik mezelf niet kandidaat?”
En nu ben je fractievoorzitter. Had je dit ooit verwacht?
“Als je het me een jaar geleden gevraagd had niet. Maar op basis van gesprekken die we begin 2015 in de fractie gevoerd hebben, kwam dit idee langzaam bovendrijven. We hebben gekeken waar we de accenten op willen leggen, en welke fractieleden daarbij het beste passen. Die accenten zijn: jeugd, onderwijs, duurzaamheid en cultuur. Op een gegeven moment keek de hele fractie mij aan. Dan ga je daar een nachtje over slapen.”
Je stemde in en werd de jongste fractievoorzitter ooit van D66 Breda. “We zien steeds vaker jongeren in de politiek”, zei je onlangs. Is dat een goede ontwikkeling?
“Ja. Ten tijde van de G500 werd de politiek gedomineerd door oude grijze mannen. Jongeren stonden echt op een afstand. Ik denk dat de komende tijd nog wel meer jongeren zich actief op de voorgrond plaatsen. Jongeren brengen energie en een verfrissende blik mee. Maar alleen maar jongeren in de politiek is ook niet goed. Ze hebben iets minder levenservaring. Er moet een balans zijn. Politiek moet representatief zijn voor de samenleving. Een goede mix tussen man, vrouw, oud en jong. Tussen kennisniveaus en expertisegebieden. Alleen mensen met bestuurskunde is ook geen ideale wereld.”
“Alleen mensen met bestuurskunde is ook geen ideale wereld”
Je krijgt veel minder tijd voor je studie. Hoe ga je dat doen?
“Dat wordt nog een taaie klus. Ik zit nu in het derde jaar van mijn bachelor, en wil het volgend jaar afronden. Ik heb dus een jaar studievertraging. Dat komt door privéomstandigheden, en zeker ook door drukte. Ik heb me dit jaar echt vastgebeten in een aantal onderwerpen. Politiek is best verslavend.”
Ga je daarna nog een master doen?
“Op den duur wil ik dat wel, waarschijnlijk in deeltijd. Maar ik ga me eerst oriënteren op mijn nieuwe rol en een baan.”
Dat zeg je nu. Denk je dat het er ook nog van komt?
“Dit klinkt heel nobel: dat hangt af van de kiezer. Misschien zegt de kiezer over drie jaar: Tim je kunt beter stoppen. Dan moet ik weer ruimte maken voor ander talent. Ik geloof niet in echte carrière-politici. Om altijd maar werkzaam te zijn als politicus. Er wordt veel van je verwacht en je moet veel kunnen doen. Dat is in zekere mate ook tijdsgebonden. Waar de samenleving nu om vraagt, is iets heel anders dan waar de samenleving over tien jaar om vraagt. Al denk ik wel dat je als jonge politicus nog veel kan leren en alle kanten op kan. Maar ik zie mezelf als ik 50 ben niet nog steeds als politicus. Over 10 jaar? Nog zeker wel.”
Waar zien we jou dan over tien jaar, de Tweede Kamer?
“Het zou leuk zijn als je uiteindelijk de ontwikkeling hebt doorgemaakt om eventueel de Tweede Kamer in te gaan. Maar ik word er zelf denk ik gelukkiger van als ik op lokaal niveau kan blijven. Over tien jaar zie ik mezelf dus eerder in de lokale politiek. Maar wie weet.”
Advertentie.
