Afscheid nemen in stijl
De internationale studenten die tijdens het eerste semester op uitwisseling waren, verlaten Tilburg om hun studie af te maken aan hun eigen universiteit. Ze feestten en maakten hun afscheidsronde tijdens het I*ESN-gala. Hoe ervaren de Erasmus-studenten hun vertrek en hoe beleven de achterblijvers dit?Seunghoon Jang, 24, Humanities, Zuid-Korea
“Ik studeer eigenlijk Engelse Literatuur, maar aan TiU heb ik ook vakken gevolgd aan andere faculteiten, zoals aan de Law School en de School of Humanities. Nu mijn uitwisseling hier eindigt, vertrek ik naar Dublin, omdat ik denk dat het belangrijk is om beter Engels te leren spreken. Nederlanders spreken het over het algemeen heel goed. Ik vind Tilburg fijn, je hebt hier alles wat je maar wilt. Het bevalt me beter dan Amsterdam, alhoewel ik dat wel een leuke stad vond om te bezoeken. Het lijkt me dat er hier minder mensen zijn de niet zo zuiver op de graat zijn als in een grote stad als Amsterdam. Los daarvan is het mooi dat er hier zoveel natuur is.
Mijn tijd als uitwisselingsstudent in Tilburg heeft me veranderd. Daarvoor was ik behoorlijk verlegen, maar na enige tijd werd het makkelijker om te praten met de studenten die ik ontmoette. Ik heb geprobeerd aan zoveel mogelijk activiteiten mee te doen en ik heb heel veel mensen leren kennen.”
“Mijn tijd als uitwisselingsstudent in Tilburg heeft me veranderd”
Savannah “Savi” Dodds, 18, Liberal Arts & Sciences, Groot-Brittannië
“Ik ben geboren in Zimbabwe, maar daarna heb ik in Engeland gewoond. Ik woon nu drie jaar in Tilburg. Ik houd van de moderne vibe hier, samen met de groene en gezonde omgeving. En natuurlijk de feestjes! De internationale studenten zijn mijn nieuwe familie en de Nederlanders die ik heb ontmoet zijn heel aardig en behulpzaam. Toen ik een universiteit moest kiezen, wist ik niet wat ik wilde. Een vriend van mij die al in Tilburg woonde, nodigde me uit. Zodra ik uit de trein stapte dacht ik: Hier hoor ik thuis. Het voelde veilig en de mensen waren meteen behulpzaam en relaxed.
Dit is vanavond natuurlijk een afscheidsfeestje, maar ik zie het voor de anderen ook als een nieuwe start. Ik weet dat ik hier vrienden voor het leven heb gemaakt en dat ik ze vaker terug ga zien. We gaan met een groep van zeven meisjes elkaars ouders bezoeken. Met Kerst kwamen ze naar Engeland om mijn familie te ontmoeten en we gaan de volgende zomer naar het huis van een andere vriendin in Thailand.”
Andrea Rizzica, 23, Law, Italië
“Ik heb erg genoten van de Erasmus-tijd. Het gebeurt maar één keer in je leven; iedereen zou het echt mee moeten maken. De internationale sfeer ga ik in mijn eigen land missen. De twee universiteiten die ik nu ken zijn behoorlijk verschillend. In Tilburg worden alleen schriftelijke examens afgenomen, terwijl ik thuis in Milaan mondelinge examens heb. TiU is ook een stuk relaxter. De docenten zijn jonger en het contact met hen is informeler. Daarnaast is het thuis ook een stuk moeilijker om Engelstalige cursussen te vinden, terwijl hier een groot aanbod is.
Ik heb hier in Tilburg geleerd dat je vrienden kunt worden met mensen uit de hele wereld. Al verschillen ze qua cultuur, taal en gewoonten, het is toch mogelijk om ze te leren kennen en een vriendschap op te bouwen. Dat heb ik het meest gewaardeerd aan deze ervaring.”
“Er is één ding dat ik heb gemerkt aan de Nederlanders; ze zijn altijd aan het eten”
Gwendoline Tonino, 21, Creative Advertising, Frankrijk
“Ik kom uit Zuid-Frankrijk en mijn tweede semester start daar begin januari al. Dus ik ga wat eerder weg dan de meesten hier. Het zal wel lekker zijn om weer in een fijn huis te wonen, op een plek die bijna altijd zonnig is, ook omdat ik mijn huis hier niet zo leuk vond. Maar natuurlijk ga ik de mensen die ik heb leren kennen, missen. Het vertrek maakt me dus wel een beetje verdrietig. Ik ben van plan om mijn studiejaar in Frankrijk af te maken en stage te lopen in Spanje. Ik wil ook beter Chinees leren spreken en deelnemen aan een uitwisselingsprogramma met China.
Er is één ding dat ik heb gemerkt aan de Nederlanders; ze zijn altijd aan het eten. De hele dag. Het lijkt alsof jullie geen lunchpauzes nemen, maar gewoon eten wanneer jullie zin hebben. Thuis, in Frankrijk, hebben we echt een lunchtijd. We eten voordat we naar de universiteit gaan en als we weer thuis zijn. En we eten ook niet de hele tijd broodjes, zoals ze in Nederland doen!”
Jonathan Papadopoulo, 23, Law, Australië
“Op mijn universiteit hadden ze een lijst van universiteiten waaruit ik kon kiezen. Ik wilde graag naar een land waar Engels werd gesproken en dat homovriendelijk was. Nu ik hier eenmaal ben geweest, vind ik het lastig om te zeggen hoe homovriendelijk Tilburg is. In Nederland is er veel respect voor het individu, voor privacy en voor autonomie. Ik heb geen enkele keer homofoob geweld meegemaakt, maar ik zou nu ook weer niet direct zeggen dat het hier uitgesproken tolerant is ten opzichte van verschillende leefwijzen. De Nederlandse cultuur, en de mensen hier, lijken wel te zeggen: ‘Er is maar één manier om Nederlands te zijn, en daarmee uit.’
Ik ga Tilburg missen, het is tenslotte een halfjaar mijn thuis geweest. Er zijn veel Nederlandse dingen die ik mee zou willen nemen naar huis. De Biercantus bijvoorbeeld, dat is heel Brabants en zou ook aanslaan in Australië. Het is ook fijn dat alles hier op fietsafstand ligt. Als ik thuiskom, ga ik mijn ouders kussen en lekker Thais eten. Dat heb ik hier niet echt kunnen vinden. Stroopwafels zijn een Nederlandse specialiteit die ik echt lekker vind. Ik moet er zeker drie op een dag eten. Ik heb zelfs uitgezocht waar ik ze in Sydney kan kopen.”
“Er zijn veel Nederlandse dingen die ik mee zou willen nemen naar huis. De Biercantus bijvoorbeeld”
Nicolas Benini, 27, Master Business Administration, Argentinië
“In eerste instantie wilde ik naar Nederland om een beetje werkervaring op te doen, maar het is moeilijk om hier een baan te vinden als je geen Nederlands spreekt. Dus nu zijn mijn plannen veranderd en ga ik rondreizen door Europa, met name in Portugal en Spanje. Ik ben het weer hier niet gewend en het is daar niet zo koud als in Nederland.
Het was fijn om hier met zoveel uitwisselingsstudenten hetzelfde mee te maken. Tilburg is zo anders dan de Argentijnse steden waar ik ben geweest. Iedereen is heel aardig, behulpzaam en alles loopt perfect. In het openbaar vervoer en op de universiteit; alles gebeurt op tijd. Als je uit Zuid-Amerika komt, is dat een hele verrassing. Ik heb lang in Buenos Aires gewoond, maar Tilburg doet me denken aan de stad waar ik ben geboren, die een stuk kleiner is. Maar het zijn de mensen die ik tijdens deze uitwisseling heb ontmoet die het zo leuk hebben gemaakt, nog meer dan de stad.”
Karoline Melstveit, 23, Classical Saxophone (Fontys), Noorwegen
“Ik ben hier gekomen als uitwisselingsstudent, maar ik vond de studie zo goed dat ik heb besloten om hier te blijven. Ik ben hier in ieder geval tot de zomer. Tijdens het afgelopen semester ben ik mentor geweest voor uitwisselingsstudenten. Het is niet leuk om afscheid te nemen, maar het leven gaat door en ik ga weer nieuwe mensen leren kennen. Het volgende semester ben ik weer mentor voor de nieuwe uitwisselingsstudenten; ik zorg ervoor dat het goed met ze gaat en ga elke dinsdagavond samen met ze eten.
Ik mis de sneeuw en de bergen van thuis, maar ik heb het hier ook erg naar m’n zin. Het grootste verschil tussen Nederland en Noorwegen is dat roken daar helemaal niet cool is. Daar rookt niemand, tenzij ze zeventig jaar zijn, of zo. Dit is mijn date, Timothy! Hij heeft net mijn naam voor het eerst goed uitgesproken, ‘Carolina’!”
Martin Tůma, 27, Law and Technology, Tsjechië
“We hebben in Praag niet een campus zoals hier. Daar ga ik naar een kleinschalige rechtenfaculteit en zie ik elke dag dezelfde mensen. In Tilburg leer ik continu nieuwe mensen kennen. Daarnaast is het leuk om te zien dat het Sportcentrum hier zo belangrijk wordt gevonden. Studeren draait niet alleen om naar de universiteit gaan; studenten komen ook naar de campus als ze niets anders te doen hebben. Er zijn allerlei plekken waar studenten koffie kunnen drinken en met elkaar kunnen afspreken. Dat vind ik erg leuk. Omdat ik nu niet werk, heb ik veel tijd om mensen te leren kennen, boeken te lezen en gewoon van mijn tijd hier te genieten.
Ik mis de bergen in Tsjechië, omdat ik erg van bergsport houd. Ik ben niet echt iemand die de mensen van thuis snel mist, maar het eten mis ik wel. Het eten in de Mensa smaakt een beetje naar plastic. Het heeft wel een smaak; de smaak van de verpakking.”
“Het eten in de Mensa smaakt een beetje naar plastic”
Celine Nielsen, 21, Social and Behavioral Sciences, Denemarken
“Toen ik in Tilburg aankwam, vond ik het leuk, maar ik had ook heimwee. Na twee maanden werd het mijn tweede huis en nu ga ik het hier missen. Ik heb een band opgebouwd met Nederland. Het zal wel weer fijn zijn om mijn eigen taal te spreken als ik terug ben. In de supermarkt hier in Tilburg houd ik een soort wedstrijdje met mezelf, om te zien hoe lang het duurt voordat de caissière weet dat ik niet uit Nederland kom. Ze spreken Nederlands met me, ik zeg ‘dankjewel’ en dan glimlach ik. Maar op een gegeven moment vragen ze om vijf cent of zo, en dan is het meteen duidelijk hoe weinig Nederlands ik spreek.
Als ik over vijf jaar terugdenk aan Tilburg, zal ik me de fietsen het meeste herinneren. Er zijn er zoveel. Ook vind ik de ouderen hier leuk. Ze zijn zo aardig en vriendelijk, en proberen je altijd de weg te wijzen.”
Een Engelstalige versie van dit artikel verscheen eerder in Univers #6. Dit nummer ligt sinds donderdag in de bekende bakken.
Advertentie.
