Dit kan je doen nu de campus leeg is
De naschokken van carnaval laten zich voelen. De campus is nagenoeg verlaten. Niet getreurd, er is genoeg te doen. Juist nu.
Je kan staren naar beeldhouwwerken van beroemde professoren en vitrines met saaie boeken zonder betrapt te worden. Mijmerend, fluitend of zingend door de gangen zwalken. Plotseling stilstaan waar je maar wilt. Een koprol maken. Tien keer de handstand. Uitgebreid flirten en zoenen. Niet op je hoede zijn voor je ex, andere scharrels of je baas die zich afvraagt of je maagproblemen hebt. Direct geholpen worden bij de tostibar. Het beste uit Remco’s voordeelmenu scoren. Een half uur alleen lunchen aan een tafel voor tien omdat niemand aanschuift.
Verdwalen in gangetjes die je niet kent omdat niemand zegt dat je daar niet mag komen. Ontdekken dat rector Aarts en voorzitter Becking pal naast de aula kantoor houden. Stiekem in de stoel van één van beiden proberen te zitten. Daar je boterhammetjes smeren, ze oppeuzelen in de aula en een dutje doen in de portrettenzaal.Achter of op de bar staan omdat niemand de boel bewaakt. De reden zijn dat het licht in donkere collegezalen aanknipt. College geven over de wet op hondenpoep. Het groene schoolbord net iets te ver omhoog duwen. Het Wilhelmus zingend door de rijen tussen collegebanken rennen. De klok in de zaal een uur vooruit draaien. Stekkers uit de bewegwijzering en monitoren trekken. Van de trapleuning afglijden. Snorretjes op studentbestuurders tekenen.
In de verbindingsgang tussen Koopmans en Cobbenhagen in de lotushouding chakra’s chanten. Over het plein lopen zonder daarna flyers in prullenbakken te moeten dumpen. Genieten van de stilte en het achtergrondgeluid van de autoweg. Je fiets in een rek zetten. Waar je maar wilt. Je fiets terugvinden. In je onderbroek over de campus lopen. Klimmen in de kerstboom die er in februari nog staat. Maar dat niemand je raar aankijkt. Met je koptelefoonvolume op maximaal over de universiteitslaan lopen. Picknicken of yoga ’en. Niet van je sokken gereden worden. Een campus-marathon organiseren.Niet om kwart voor 8 al in de rij staan voor de early bird plekken in de UB. Een plek kunnen reserveren ná elf uur. Niet-uitleenbare boeken ook daadwerkelijk in de kast vinden. Koffie kunnen pakken zonder in wachtrijen aan te sluiten. Met vier man vijftig rondjes lopen in de Montesquieu-draaideur. Over de balie springen en receptionist spelen.
Het zebrapad oversteken zonder van geloof bekeerd te worden. Over de lege fietsenrekken rennen tot je valt en alle botten in je lijf breekt. Je auto dichtbij parkeren. Minutenlang naar de blauwe kaartenbakken staren omdat niemand je te hulp schiet. Op het gras zitten. Omdat überhaupt niemand dat doet in deze kou. De Univers lezen. Want dat doe je altijd.
Advertentie.
