Filmrecensie Café Society: Woody Allen brengt ons terug naar de 30’s.

Filmrecensie Café Society: Woody Allen brengt ons terug naar de 30’s.

Fans van Woody Allen zien hem waarschijnlijk al aankomen. Een film over de tragedie van liefde, met een komische noot. Dit keer een liefde in de roerige jaren ’30, op de plek waar het allemaal gebeurde destijds: Hollywood. Is het mogelijk om nostalgie te voelen voor een tijd die je zelf nooit hebt meegemaakt? Na deze film kan het antwoord zomaar ja zijn.

Centraal in de film staat Bobby, een ietwat awkward ventje (zoals alleen Woody Allen ze verfilmt), die van New York naar Hollywood verhuist om te werken voor zijn rijke oom, Phil. Daar ontmoet hij Vonnie, de secretaresse van zijn oom Phil, waar hij spontaan verliefd op wordt. Er is slechts een probleem. Zij heeft een relatie met Phil, ook al is Phil getrouwd met iemand anders. Toch wint Bobby langzaam het hart van de knappe secretaresse, terwijl Phil zijn vrouw wil dumpen om te trouwen met Vonnie. Snel genoeg staat Vonnie voor de keuze tussen de wanhopige romanticus Bobby, of de steenrijke Phil.

“Life is a comedy written by a sadistic comedy writer”

Als je niet van films houdt waar de perikelen van romantiek centraal staan, ga je niet naar een Woody Allen film. Door al mentaal voorbereid te zijn op de nodige gebroken harten in anderhalf uur, kun je in ieder geval vanaf het begin van de film al de kritische vraag stellen, hoe is de romantiek in deze film? Niet verkeerd, luidt het antwoord op die vraag. De emotie is er wel, maar het maakt vrij weinig in je los als kijker zijnde. Het is net allemaal iets te cliché. Om een quote uit de film te halen: “Life is a comedy written by a sadistic comedy writer”.

Dat is een quote waar de film meer mee gedaan mocht hebben. De aanwezigheid van die sadistische schrijver mocht wat meer voelbaar zijn tijdens de film. Net om de hele beleving wat scherper te maken. Dan was het plot van de film misschien minder vergetelijk. Want wat er nu overblijft is een verhaal dat niet lang blijft hangen. Maar het verhaal is ook niet de sterkste kant van de film.

Whisky en sigaretten

Maar het is heerlijk om even anderhalf uur in die wereld te duiken. Er zullen in de afgelopen honderd jaar weinig plaatsen vergelijkbaar zijn met het Hollywood van de jaren ’30. Iedereen loopt in pak, drinkt en rookt alsof de dokter het voorgeschreven heeft, en gangsters lopen vrij rond.  Tijdelijk een andere wereld in gezogen worden, daar zorgt Woody Allen gelukkig prima voor in Café Society. Als je na deze film opeens een onstilbare trek hebt in whisky en sigaretten, kijk dan niet raar op.

3/5

Bekijk meer recent nieuws

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Blijf op de hoogte. Meld je aan voor de nieuwsbrief van Univers.