Simon-gebouw in gebruik

De lift is bekist met oud hout en blijft stikkedonker. Je waant je even in een junkpand als je naar boven gaat. Maar dan wordt het licht in gebouw Simon. De nieuwe verdiepingen stralen frisheid uit in pastelkleuren. De renovatie is nog niet volledig afgerond, maar het pand is al in gebruik genomen door een handjevol ijverige werknemers.

De School of Social and Behavioral Sciences (TSB) maakt dit academisch jaar haar intrede in het splinternieuwe gebouw. Hiervoor bivakkeerden ze in Prisma en Tias. Ook de collegezaal die aan gebouw S vastzit wordt weer in gebruik genomen.

De begane grond is volledig omgeven met glas, wat een open en frisse indruk achterlaat. Hier komen allerlei werkplekken. Maar hoe denken de nieuwe bewoners er eigenlijk zelf over?

Veel positieve punten

De werknemers hebben een positieve mening over het nieuwe  Simon-gebouw. “De voorzieningen zijn erg goed en het ziet er allemaal mooi uit, dus ik heb niets te klagen”, liet onderwijscoördinator Julie Tims weten. Beleidsmedewerker Roger Schmitz kan zijn geluk niet op. “Ik ben er heel erg op vooruitgegaan. Ik zat eerst in Gebouw P, wat ik erg rot vond. Hier zijn de voorzieningen geweldig. Er is een magnetron, koelkast, vaatwasser, noem maar op.”

Veel lof dus voor de nieuwe voorzieningen die het Simon-gebouw rijk is. Ook Elke Butterbrod, onderzoeksassistent, liet weten in haar nopjes te zijn met de renovatie. “Het is hier netjes, nieuw en modern. Daarnaast heb ik een ruime kamer en geeft het pasjessysteem me een veilig gevoel”. Dit nieuwe systeem zorgt ervoor dat werknemers tegenwoordig niet met een sleutel, maar met een persoonlijke pas hun kamer kunnen betreden.

Niet iedereen is blij

Is iedereen dan gelukkig met de renovatie? Nee. Een aantal kantoren is er flink op achteruitgegaan qua ruimte, doordat de Box of Knowledge, die in de hal geplaatst is, veel ruimte inneemt (zie foto’s). Daarnaast is er een ander kleurtje aan iedere verdieping in het gebouw toebedeeld. Dit zorgt in veel gevallen voor een frisse look, maar niet iedereen was hier even blij mee. Universitair Hoofddocent Jeroen Stekelenburg moet dagelijks aankijken tegen een roze keuken. “Dit is toch verschrikkelijk. Het lijkt op Operation Petticoat, waar precies dezelfde kleur roze werd gebruikt. Weet je waar het me ook aan doet denken? Familie Knots. Tante Til die hier en daar een kloddertje roze verf uitdeelt om de mensen weer op het rechte pad te krijgen. Verschrikkelijk.”

Ook kunnen de ramen niet worden geopend, wat leidt tot veel onvrede. Julie Tims had in gebouw P veel meer frisse lucht en hier mist ze dat wel. “Een eis die bovenaan het lijstje van de medewerkerscommissie prijkte, was het kunnen openen van de ramen. Dit is niet het geval nu, wat erg jammer is”, laat Jeroen Stekelenburg weten.

Het oog wil ook wat

Socioloog Tim Reeskens geniet vooral van het mooie uitzicht. Van de indeling geniet hij iets minder, die is namelijk wat aan de krappe kant. De kamer van Tim zelf is goed, maar de kamers van de hoogleraren zijn erg klein. Tranzo komt ook nog op de achtste te zitten en dan is echt alles tot de nok vol: “Je kan geen extra PhD meer kwijt”.  Tim’s kamer is al volledig ingericht, inclusief verzameling koelkastmagneten en Hillarymok.  Op de achtste verdieping bij de Sociologen hebben ze de Box of Knowledge al versierd met een gouden tekst: “Het oog wil ook wat.”

En het oog krijgt wat, elke verdieping heeft een eigen pastelkleur, de Boxen of Knowledge geven een charmant breekpunt aan de gangen en de nieuwe serre op de gegane grond lijkt een pareltje te  worden.  Het voormalig Landbouwhuis wordt een nette dame in een pastel twinsetje met een parelketting.

_Advertentie.