Comfortabel in de tunnel

Het is hét gespreksonderwerp voor menig Nederlander: op wie ga jij stemmen? De keuze die binnenkort gemaakt moet worden, is een van de belangrijkste keuzes die de gemiddelde Nederlander dit jaar zal maken. Geen wonder dat veel Nederlanders zich hard inzetten om de juiste keuze te maken. Op televisie wordt het gedrag van deelnemers onder de loep genomen voor ongepast gedrag, op internet worden verhitte discussies gevoerd en het nieuws volgt de ontwikkelingen op de voet. Iedereen in Nederland zit vol spanning en angst te wachten op de laatste fase van dit spektakel. Jawel, de finale van ‘Wie is de Mol’ komt eraan.

Wie is de Mol is mijn favoriete jaarlijkse terugkerende tv-spektakel. Plotseling kan ik iedereen te pas en te onpas vragen ‘op wie ze zitten’ zonder dat ik daar enige context bij hoef te geven. Gretig neem ik alle belachelijke theorieën tot me, druk ik mijn neus tegen het televisiescherm om die letters op dat gebouw in de verte te lezen en theoriseer ik mee met de overenthousiaste Chris Zegers in ‘Moltalk’. Vurig betoog ik dat Diederik de mol echt niet kán zijn, dat Jochem gewoon wat dommig is en dat Sanne er gewoon niet altijd even veel zin in heeft. Het moge duidelijk zijn: ik weet al wie begin maart mijn stem gaat krijgen.

Iedereen die ooit ‘Wie is de mol’ heeft gezien, weet dat het onvermijdelijk is dat je uiteindelijk in een tunnel terecht komt. Ikzelf ben niet anders: ik heb inmiddels sinds een aantal weken kamp opgeslagen in de Thomas-tunnel. Wanneer iemand mij de grote vraag stelt, kan ik vol trots en vastberadenheid antwoorden dat Thomas overduidelijk de mol is en dat iedereen die dat niet ziet gewoon niet goed heeft nagedacht over zijn keuze. De medebewoners van mijn tunnel vertellen me dat ik de juiste keuze maak en geen actie van andere kandidaten, geen argument van mijn tegenstanders en geen artikel in de media kan mij ervan overtuigen dat mijn keuze niet de juiste is.

Ik denk te weten dat ik weet naar wie mijn stem moet gaan, dat ik weet wie er straks naar voren zal stappen als diegene waar het uiteindelijk allemaal om draait. Ik denk dat ik straks mijn handen als overwinnaar in de lucht kan steken en luid kan roepen dat ik de juiste keuze heb gemaakt. Ik geloof dat mijn keuze de juiste is, maar dat geloven mijn tegenstanders ook. Ik geloof dat mijn tunnel naar het beloofde land zal leiden, maar er zijn talloze tunnels zoals de mijne. Waar mijn tunnel uiteindelijk uitkomt? Daarvoor zullen we moeten wachten.

Tot die ene dag in maart.

_Advertentie.