Going Gonzo op de TUC

Ik was erbij: de Tilburg University Cantus.

Gonzo journalistiek volgens Wikipedia: “Een stijl van verslaggeving waarbij de verslaggever onlosmakelijk verbonden is met de handeling die zijn onderwerp is. De Gonzo-stijl werd bekend door Hunter S. Thompson.” Onze Tom zet deze roemruchte journalistieke traditie voort tijdens de Tilburg University Cantus, maandagavond 4 september.

Het begin

Jubileum: ik ging voor de vijfde keer naar de TUC. Ik weet niet of ik daar mee moet pronken, maar dat risico durf ik best te nemen. Vind het best cool, namelijk. Toch moest ik gewoon met de normale studenten, die slechts één of twee tuccies hadden bijgewoond, bijeenkomen voor het Koningsplein. Daar verzamelden zich allerlei studieverenigingen, disputen en andere clubjes voor de ingang. Een mooi kleurenpalet.

Eenmaal aan tafel nam de spanning toe. Een bierestafette ging van start. Ik riep een paar keer: “Ik heb er zin in”. Anderen riepen dat terug. En dan ineens: de cantusband. En mensen met vlaggen die hoog in de lucht wapperden. Het podium stroomde vol. Wie zag ik daar? Onze rector! De mensen werden gek. “Emile! Emile! Zeg iets waarmee ik me kan identificeren!” riepen ze. En niet alleen Emile, maar ook Tilburgse wethouders zeiden dingen. Dat moment is zo magisch. Ik kan het niet onder woorden brengen. Maar het besef dringt door: dit wordt een cantus om nooit te vergeten.

Ook het VIP-gedeelte zat vol. Guus Meeuwis was er. En andere mannen en vrouwen in mooie kleding. Contrastje hoor. Hoogwaardigheidsbekleders die op een hoog podium neerkijken op ons, de brallende en zuipende studenten. Zouden die mensen het leuk vinden om daar te staan? Om niet mee te doen aan het leukste evenement van het jaar, maar toe te kijken vanaf de zijlijn? Die vrouwen scheuren toch het liefst hun nette jurkje van hun lijf om in lingerie op tafels te dansen, te douchen in het bier en mee te blèren op Piano Man? Ik had ze niet tegengehouden.

Het midden

De TUC is de leukste cantus van het jaar. Ik weet niet waarom. Je moet het gewoon ervaren, denk ik. Het is misschien het beste over te brengen met foto’s. Die zou ik gisteren maken, maar dat ben ik vergeten. Had ook bedacht dat ik mensen ging vragen waarom ze de TUC zo leuk vinden, maar ook dat is er niet van gekomen. Zonde. Ik heb wel wat observaties gedaan: iedereen zong heel hard mee. Iedereen dronk veel bier. Iedereen rende tijdens het eerste nummer naar de wc’s. De bewakers verzetten zich even, maar lieten het daarna maar gaan. Je mag ook naar de wc tijdens de cantus. Dus ik weet niet wat er speelde tussen de rennende studentenmassa en de bewakers. Vaag verhaal, heb het verder niet uitgezocht.

Ik denk trouwens dat de TUC zo leuk is omdat het nooit compleet uit de hand loopt, maar je, in tegenstelling tot bij andere cantussen, wel vrij mag bewegen tussen de tafels door. Dynamiek. Het is ook overdreven om drie uur lang met dezelfde mensen aan tafel te zitten. Die zie je iedere week al. Ben je wel klaar mee na een uurtje.

Het einde

En toen was het ineens afgelopen. Dacht ik. Het was gewoon pauze. Ik had werkelijk geen idee meer wat er gebeurde. Wat ik me toen afvroeg: zingt de cantusband die hele cantus uit? Na de pauze is het complete chaos. Iedereen is met veel dingen bezig, maar niet met aan tafel staan, meezingen en bier drinken tussen de nummers door. Als de cantusband gewoon een Spotifylijstje opzette, zou niemand het merken. Toch is deze apotheose het leukste gedeelte van de cantus. Je zwalkt over het terrein, spreekt mensen die je alleen spreekt als je drinkt. Daar komen dan gesprekken uit voort waarvan je denkt: was dat nodig? Heb ik mezelf voor lul gezet? Maar dat denken zij waarschijnlijk ook, dus dat loopt wel los. De beveiligers stuurden ondertussen vrienden eruit die op tafels dansten. Om een signaal af te geven. Tegen de vrienden die nog binnen staan zeg je dingen als: ‘je bent echt mijn beste vriend’ en ‘wat is het leven mooi met 23 bier in je mik’.

Na afloop fietste ik naar huis, en ik heb heerlijk geslapen.

Edit: Het was niet Guus, maar zijn broer Marc Meeuwis.

_Advertentie.