Een setje kleding

Mama zorgde vroeger dat ik me netjes kleedde. Ze is ijdel van aard, en ik had de gewoonte mijn meest verschoten kleding aan te doen op momenten dat het gebruikelijk was wat netter voor de dag te komen. Dus besloot mama om voor speciale gelegenheden een setje kleding op mijn bed te leggen. Meestal een nette broek plus blouse. Ze zweerde hier geen gewoonte van te maken. Ik was geen prins en zij geen bediende, zei ze dan. Maar haar ijdelheid won met speels gemak van haar opvoedkundige principes. ‘Speciale gelegenheden’ werd een rekbaar begrip: als ik naar school, de voetbaltraining of vrienden ging, lag er een setje klaar.

Toen ik op kamers ging moest ze hier noodgedwongen mee stoppen. De eerste twee dagen reed ze er nog voor naar Tilburg, maar na een goed gesprek met mijn vader stopte dat. Wel stuurde ze me dagelijks berichtjes: ‘Heb je nog genoeg mooie kleren’, ‘heb je onderbroeken of sokken nodig?’, ‘let erop dat je geen spijker op spijker draagt’. Ze kocht ongevraagd kleren voor me en stopte deze stiekem in mijn tas als ik op zondagavond weer naar Tilburg vertrok. Het was mijn moeders grootste nachtmerrie dat mensen zouden vinden dat ik er slonzig bijliep.

Maar ze kon niet anders dan erkennen dat ze geen grip meer op me had. Het navelstrengetje was doorgeknipt. Net toen ze zich had neergelegd bij de situatie, zag ze een kleine opening: ik kreeg een vriendin. En ook zij had de excessieve drang zich te bemoeien met mijn kledingdracht, merkte mijn moeder al snel op. Dat vond ze aanvankelijk wel lastig: ze verloor niet alleen de controle, ze gaf het ook uit handen. Maar mijn vriendin won haar vertrouwen. Inmiddels is het een dynamisch duo. De communicatielijnen zijn aangescherpt: mama appt mijn vriendin over mijn kleding, samen besluiten ze wat ik nodig heb en mijn vriendin regelt dat dan. De lange arm van mama is zichtbaarder dan ooit.

Toch is er paniek in de tent. Deze vrijdag is er een speciale gelegenheid: mijn diploma-uitreiking. Mama is ontzettend bang dat ik verkeerde kleren aantrek. Haar schoondochter is op vakantie, dus niemand kan me sturen. Het zweet staat al weken op mijn moeders voorhoofd. Mijn studententijd wordt afgesloten, niet met een diploma, maar met de verantwoordelijkheid dat diploma in de juiste kleding op te halen. Voor het eerst in mijn leven moet ik zelf het juiste setje op bed leggen. Als ik er maar geen gewoonte van maak.

Advertentie.

Bekijk meer recent nieuws

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Blijf op de hoogte. Meld je aan voor de nieuwsbrief van Univers.