Universiteit van Harderwijk

Precies 32 jaar geleden was de gelukkige dag dat de Katholieke Hogeschool Tilburg zich eindelijk universiteit mocht noemen. Tegelijkertijd met de technische hogescholen in Delft, Eindhoven en Enschede en de Wageningse Landbouwhogeschool werd de KHT gepromoveerd tot universiteit. Tien jaar eerder werd in Maastricht een geheel nieuwe universiteit uit de grond gestampt.

Het was een reactie op de babyboomers die de jaren ervoor massaal naar de universiteiten trokken. Zij veroorzaakten niet enkel de eerste bezetting van een hogeschool (in Tilburg, nota bene!) en de Maagdenhuisbezetting, maar zorgden er ook voor dat universiteiten piepten en kraakten en uit hun voegen dreigden te barsten. De universiteiten waren simpelweg niet voorbereid op zulke grote studentenaantallen.

Dat is tegenwoordig niet anders. Het leenstelsel heeft de meeste jongeren niet ontmoedigd om naar de universiteit te gaan en de voortdurende verengelsing van opleidingen heeft als gevolg dat de studentenaantallen sterk stijgen. Ook TiU krijgt steeds meer aanmeldingen. De gevolgen zijn duidelijk: steeds meer werkdruk voor docenten, steeds meer ruimtegebrek voor universiteiten en grote kamertekorten in studentensteden. Studenten klagen aan de andere kant steeds meer over het onpersoonlijke karakter dat onderwijs op universiteiten heeft gekregen.

De oplossing ligt voor de hand: na de onderwijsemancipatie van Zuid-Nederland in de jaren zeventig en tachtig is het nu tijd voor het stichten van nieuwe universiteiten. Als je naar de landkaart kijkt zijn de  universiteiten in het noorden en het oosten dunbezaaid: dus waarom worden de universiteiten van Franeker en Harderwijk geen nieuw leven in geblazen? Of als die steden niet de prestige van weleer hebben, waarom kijken we dan niet naar de Universiteit van Almere (UvA-2) en de Universiteit Zwolle?

De keuze is reuze en de tijd dringt. Red ons hoger onderwijs en sticht een nieuwe universiteit!

_Advertentie.