Afgeschermd van de wereld

Tijdens de tentamenweek zit ik tussen alle gestreste studenten in de UB en heb met het schrijven van deze column een nieuw niveau van Studie Ontwijkend Gedrag (S.O.G.) bereikt. Wat me opvalt aan de overwerkte en van slaap gedepriveerde medestudenten om me heen is dat minstens de helft studeert terwijl ze naar muziek luisteren.

Soms op een dusdanig hard volume dat ik me grenzeloos irriteer aan het zachte ‘doefdoefdoef’’ dat overal doorklinkt. Maar ik maak me ook zorgen over toekomstige gehoorschade. Wat mij echter intrigeert is waarom? Waarom studeert het overgrote gedeelte van de studenten met oortjes in? Waarom moet er ‘drumdrumdrum’ in mijn oren worden gespeeld voordat ik me kan concentreren op dit vreselijk saaie filosofieboek?

Ja, ook ik kan dus niet zonder mijn oordopjes studeren. Ik erger me aan de kleinste geluiden van mijn medestudenten. Van mijn buurman die met ingehouden woede jegens zijn begeleider keihard zijn thesis op het toetsenbord eruit aan het rammen is, tot het aardige meisje twee rijen verderop dat verdomme niet stil kan zitten op een krakerige stoel. Dat krijg je als je honderd studenten samen in een grote zaal zet, het ware karakter van de mens komt naar boven. Ze drijven me tot waanzin, maar tegelijkertijd heb ik ze nodig. Zonder de sociale controle die ze mij geven beland ik al vlug op YouTube en oeps, alweer zes afleveringen van Zondag Met Lubach gekeken. Om mezelf niet kapot te ergeren aan alle geluiden die mijn medestudenten produceren, zet ik muziek aan.

Muziek wordt geproduceerd om ernaar te luisteren, maar dat is niet wat ik doe, niet bewust in ieder geval. Ik zet muziek op met het doel om de wereld buiten te sluiten. Ben ik zo individualistisch dat ik het contact al afsluit voordat het kan plaatsvinden? De laatste keer dat ik echt naar muziek heb geluisterd, dat ik de klanken in me opnam, dat ik voelde wat de artiest wilde overdragen, is lang geleden. Dus als u me nu even excuseert: ik ga een muziekje opzetten en ernaar luisteren, echt luisteren.Frouke de Schipper (24) is de winnares van de columnwedstrijd over Dutch Dance georganiseerd door Academic Forum en Univers. De inzending viel op door de originele benadering en de scherpe observaties.

Frouke volgt de master Cognitive Science and Artificial Intelligence. Naar eigen zeggen heeft ze al zoveel geschreven dat ze er zes boeken mee kan vullen, maar is dit de eerste keer dat er iets van haar in het openbaar verschijnt: ‘Op mijn thesis na natuurlijk, maar die wilde vreemd genoeg alleen mijn begeleider lezen.’

Favoriete muzikanten heeft Frouke niet: ‘Ik luister altijd heel saai naar de radio, gelukkig vind ik saai zijn niet zo erg.’

_Advertentie.