TiU-masterstudent Vera hervatte haar buitenlandverblijf: “Lang afgevraagd of het wel kon”

Wat een onvergetelijke ervaring aan een buitenlandse universiteit had moeten zijn, kwam voor vele studenten vroegtijdig tot een einde door de corona-maatregelen. Ook TiU-masterstudent Vera brak in maart haar buitenlandverblijf af. Na lang wikken en wegen besloot ze om terug te gaan naar Innsbruck. “Ik heb me lang afgevraagd of het wel ethisch verantwoord was om in de trein te stappen.”

Skypegesprek met Vera Jansen: uitzicht op de bergen.

Nieuwe mensen ontmoeten, een andere taal leren, cultuur snuiven: een semester in het buitenland is voor veel studenten een onmisbaar onderdeel van hun studententijd. Ook Strategic Management masterstudent Vera Jansen (27) genoot in Innsbruck met volle teugen van haar uitwisseling. Toen de coronacrisis in maart losbarstte, brak ze, net als vele andere studenten in het buitenland, haar verblijf af. Inmiddels is ze terug in Oostenrijk en werkt ze achter de schermen mee aan een crowdsourcing die de zomervakantie in het Alpenland moet redden.

Intensief contact in de internationale gemeenschap

“Internationals zoeken elkaar nu eenmaal altijd op. Ook aan de Universiteit van Innsbruck hadden we in de eerste weken van het semester intensief contact met elkaar. Kort na een bowlingavond, waar ik zelf niet bij was, kwam er bij alle vijftien deelnemers politie aan de deur. Het verzoek was om twee weken in thuisquarantaine te gaan omdat er iemand uit de groep besmet was geraakt met het corona-virus.

“Degenen die geen quarantaine kregen opgelegd zorgden voor de anderen. Een van mijn vrienden hoorde bij de groep die in quarantaine ging en ik heb ook een aantal dagen boodschappen voor hem gedaan. Toen ik zag hoe afhankelijk ze werden van anderen sloeg de schrik me wel om het hart.

Vera in haar kamer in Innsbruck.

“Omdat er onder de internationals al een aantal besmettingen waren, was er een kans dat ik ook ziek zou worden. Het vooruitzicht erg ziek te zijn was natuurlijk beangstigend, maar ik maakte me meer zorgen om de praktische kant.

“Ik kende nog niet zo veel mensen aan wie ik zou kunnen vragen voor mij te zorgen aangezien ik er pas drie weken was. Ziek worden in een vreemd land, met niemand in de buurt… Dat is toch wel een schrikbeeld.

“Gelukkig bleef ik gezond, maar toen niet lang daarna het nieuws kwam dat ons hele studentenhuis in quarantaine moest, ben ik meteen in actie gekomen. Om twaalf uur ’s middags stond ik nog op mijn snowboard, ’s avonds zat ik in het vliegtuig. Voor zover ik weet zijn alle andere extended masterstudenten van mijn studie die in het buitenland waren inmiddels weer terug in Nederland.”

Zonder mondkapje kom je de supermarkt niet in

“Ik heb een week of vijf bij mijn ouders gewoond. Mijn vakken kon ik gewoon online volgen. Het organiseren van onderwijs op afstand heeft de universiteit snel georganiseerd. De meeste tentamens zijn vervallen en de docenten hebben vervangende opdrachten gegeven. In Oostenrijk werden de maatregelen eerder versoepeld dan in Nederland.

“Vier weken geleden heb ik daarom de beslissing genomen om weer terug te gaan naar Oostenrijk. Ook al is al het onderwijs dan online, ik wilde graag ter plekke zijn. Het is ook een praktische beslissing. Mijn kamer in Tilburg heb ik onderverhuurd, en die in Innsbruck staat toch maar leeg. Ik heb wel lang getwijfeld of het ethisch verantwoord was om zo ver te reizen.

“Vliegen kon natuurlijk niet, dus ben ik met de trein gegaan. Ik moest kunnen aantonen dat ik in Oostenrijk woon. Met dat papier op zak was het gemakkelijk om weer terug te keren. Verplaatsingen van studenten tellen hier als woon-werkverkeer, ook reizen van internationale studenten die hier wonen. Bij de grens moest ik er wel even aan denken om een mondkapje op te zetten, dat is hier al wekenlang verplicht in openbare ruimtes. Zonder kom je de supermarkt niet binnen.

“In Oostenrijk gaat het qua het aantal besmettingen de goede kant open. Ook in het dagelijks leven komt er meer ruimte. Restaurants en musea zijn al geopend, natuurlijk wel met restricties. Ook hier geldt de regel dat mensen afstand moeten houden tot elkaar. Volgende week gaan de zwembaden open, net als hotels.

“Misschien is het op dit moment wel prettiger om hier te zijn dan in Nederland. Voor mij geldt dat in ieder geval wel. Hoewel veel internationale studenten weg zijn gegaan, geniet ik enorm van het uitzicht op de bergen vanuit mijn raam en van het hiken, mountainbiken en sporten in deze omgeving met de mensen die er wel zijn.”

Toerisme in Tirol

“Door een van de vakken die ik hier volg, Innovation Management, ben ik betrokken geraakt bij de vraagstukken over de zomerperiode in Oostenrijk. Het land is voor een groot deel van het bruto nationaal product afhankelijk van toerisme en er wordt al flink nagedacht over manieren om, ondanks het virus, iets te maken van de zomer.

“Onze werkgroep heeft samen met het bedrijf HYVE een crowdsourcing campagne opgezet. Hiermee willen we ideeën en input van een breed publiek voor de zomervakantie van 2020 verzamelen. Het is onvermijdelijk dat er veiligheidsmaatregelen genomen moeten worden in hotels, op campings en bij toeristische attracties. Maar wie kan beter inschatten wat voor maatregelen dat moeten zijn dan de betrokkenen?

Beeld door Thomas Q., via Unsplash

“Op 15 juni gaan de Oostenrijkse grenzen weer open. Zodra er een positief reisadvies komt van de  Nederlandse regering, kunnen Nederlanders dit jaar ‘gewoon’ op vakantie in de Alpen. Daarom wil ik Nederlanders oproepen om ook bij te dragen aan de crowdsourcing en na te denken over manieren waarop hun vakantie veilig kan verlopen.

“Ideeën die al zijn binnengekomen variëren van het isoleren van reisgezelschappen en het maken van kaarten van risicogebieden tot de aanleg van een groot wifi-gebied om toeristen 24/7 toegang tot informatie te geven. Om het publiek te stimuleren input te geven, zijn er prijzen uitgeloofd voor de beste ideeën. De hoofdprijs? Een overnachting voor twee personen in een Tirools resort.”

Ideeën delen over toerisme in Oostenrijk deze zomer kan op deze website.

_Advertentie.