De vier musketiers: een en al gezelligheid

Univers gaat met regelmaat op bezoek in een Tilburgs studentenhuis. Dit keer zijn we ‘De vier musketiers’ bij het Wilhelminapark op nummer 49.

Trappen, heel veel trappen. Dat is het eerste wat je ziet als je het studentenhuis ‘De vier Musketiers’ binnen komt. Bij de gedachte dat je die zes smalle trappen op moet, raak je een beetje moedeloos, maar het is het waard. “Iedereen die hier voor de eerste keer komt, klaagt over die trap”, vertelt Manuela vrolijk. Het onderwerp  zorgt voor een hoop gegiechel bij de bewoners als ze terugdenken aan de bank van Natascha. Emy: “Die bank was echt een ramp om boven te krijgen. Het paste precies en je moest op het juiste moment die bank draaien.” Ze zijn wel blij dat de bank boven is, want ze maken er vaak gebruik van.

‘De vier musketiers’ is de thuisbasis van vier meiden op de zolderverdieping van een huis aan het Wilhelminapark. Emy Theunissen (22) woont er het langst. Zij is al afgestudeerd. Natascha Bauwens is 21 en zit in haar derde jaar van de bachelor psychologie aan Tilburg University. De laatste aanwezige is de 19-jarige studente personeelswetenschappen Manuela van Gent, ‘zoals de stad’. “O my God, het is me nooit opgevallen dat jouw achternaam de stad is waar ik ben geboren”, grinnikt Natascha. De laatste bewoner van het huis, Sharina Helderop, is niet thuis.

We zitten in de kamer van Natascha. Wat gelijk opvalt is dat het er heel erg opgeruimd uit ziet. De kamer doet persoonlijk en gezellig aan. Een erg leuke touch zijn de handjes op de muur. Natascha: “Dat idee heb ik gejat van Emy. Ik vond het leuk. Nu laat ik al mijn vrienden hun handafdruk op mijn muur zetten.”

Aan gezelligheid ontkom je niet op de knusse studentenzolder. Manuela: “Het is typerend dat we veel lachen, heel veel.” Natascha vult haar huisgenoot lachend aan: “Af en toe ontsporen we echt. Meestal zijn we best rustig, maar we kunnen ook heel hyper zijn.” Maar naast lachen is het ook gewoon gezellig. Emy: “We kijken vaak samen tv en maken vaak een praatje als we thuis zijn. Maar als er iets belangrijks is voorgevallen kunnen we dat ook met elkaar bespreken. We kunnen echt op elkaar rekenen als dat nodig is.”

De meiden zijn erg close en leven in goede harmonie samen.  Een schema voor de badkamer is daarom ook niet nodig. “Het gaat eigenlijk altijd goed, we hebben nooit last van elkaar”, vertelt Emy. “Het gebeurt natuurlijk wel eens dat er iemand naar de wc moet terwijl er ook iemand onder de douche staat, maar dan heb je gewoon even pech.” Een schoonmaakrooster is er wel. Manuela: “Iedere week is er iemand anders aan de beurt. Als het jouw week is doe je alles. Dweilen, stofzuigen, de badkamer. De afwas is een uitzondering, die doet ieder voor zich.”

[slideshow id=118]

Aan kijkavonden doet de huisbaas niet. “Dat vinden we wel jammer, we zouden het prettig vinden als we weten wie er bij ons in huis komt en misschien een beetje inspraak hebben”, vertelt Emy. Op de vraag of er ooit wel eens een huisgenoot is geweest die niet bij de groep paste barsten de meiden in lachen uit. “Niet alle vieze details vertellen hoor”, waarschuwt Natascha Manuela als die begint te vertellen. Manuela: “Ja, er was een keer iemand die niet zo succesvol was, die was gewoon echt heel erg smerig.” Haar gezichtsuitdrukking spreekt boekdelen.

Tijdens de rondleiding valt een ding op: de vissenkom. “Dat zijn de enige huisdieren die we hier mogen hebben”, legt Emy uit. “We begonnen met één vis en kochten er toen voor iedereen een bij.” Toch zwemmen er maar drie vissen in de kom. “Ja, de vierde is kapot”,  voegt Emy nuchter toe.

Het studentenhuis is klein maar fijn. Vier slaapkamers, een smalle gang (met aan het begin een kalender met redelijk lekkere mannen erop), een klein maar compact keukentje en een badkamer… met een bad! Alles ziet er netjes uit. Het is schoon, opgeruimd en doet gezellig en persoonlijk aan. Een heerlijk studentenhuis om te wonen.

Bekijk meer recent nieuws

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Blijf op de hoogte. Meld je aan voor de nieuwsbrief van Univers.