BEST door Universiteitsraad

Het was een lang traject, maar reorganisatieprogramma BEST kreeg vandaag een unaniem positief advies. Tenminste: de uitgeklede versie van de strategische beleidskeuze die aan het reorganisatieprogramma ten grondslag ligt. In de woorden van Tjits Roselaar, fractie Onafhankelijken: “Zoveel ligt er niet meer voor.”

Want van de originele strategische beleidskeuze en het reorganisatievoornemen is inderdaad niet veel meer over. De fracties somden gretig op: het resultaat van BEST ligt nu ergens tussen de vier en de vijfenhalf miljoen, in plaats van de harde 5,5 miljoen die het College van Bestuur eerder voorstelde. (Overigens benadrukte bestuursvoorzitter Becking vandaag dat het College onverminderd inzet op de bovengrens.) Het aantal fte’s (58) wat in eerste instantie bespaard moest worden is los gelaten en wordt later, in het reorganisatieplan, vastgesteld. Het vrijgekomen geld gaat naar onderwijs en onderzoek. Dat zou in eerdere documenten leiden tot het aanstellen van 90 fte aan (universitair) docenten en aio’s. Nu worden er geen fte’s meer genoemd. De resultaten zijn genuanceerd.

Het College haalde drie redenen aan waarom een extra bezuiniging (1 miljoen ten opzichte van het strategisch plan) noodzakelijk was: die zijn ook verdwenen. Slecht onderbouwd, oordeelde de medezeggenschap. De gewraakte WP-OBP ratio sneuvelde als één van de eerste. De stuurgroep van BEST werd opgeheven, nadat hun concept van de nieuwe organisatie werd afgebrand door de medezeggenschap. Door het opheffen van de stuurgroep heeft “de voorzitter [Koen Becking] zijn lot aan de reorganisatie verbonden”, aldus fractie Abvakabo vandaag. ‘Betere procesregie’ was nog een wens van de medezeggenschap. Becking neemt de touwtjes steviger in handen en neemt de volle verantwoordelijkheid.

Nog een gewraakt punt was de inrichting van de medezeggenschap in de voorgestelde, nieuwe organisatie: één dienst betekent één dienstraad. Is dat wel zo’n goed idee? Het College zegde toe dit uit te zoeken in samenspraak met de bestaande medezeggenschap, eventueel met het inhuren van externe expertise. De bundeling van alle diensten – een punt van Front en TiU-international – is ook ingetrokken. In de huidige formulering is meer variatie mogelijk. Kwaliteitsslagen zijn daarbij leidend.

Stand op maken

De rook trekt op en de stand wordt opgemaakt: “Wat heeft deze periode opgeleverd?” vraagt Roselaar zich af. Onder andere: “een hoop onrust”, oordeelt ze onverbiddelijk over haar zevenhonderd collega’s die onzeker de Kerst in gingen. Waar het mis is gegaan? TiU-International’s Tobias Klein weet het. BEST werd gevoed door dertien werkgroeprapportages. Werknemers van de dertien werkvelden schreven op wat er volgens hun beter kon op de werkvloer. Maar in de vertaalslag van deze rapporten naar het uiteindelijk voorstel is iets mis gegaan. Het is tekenend, zegt Roselaar, dat de stuurgroep deze vijfhonderd pagina’s in twee dagen destilleerde tot het gewraakte stuurgroepadvies met daarin het organisatieconcept. Klein: “Toen begon het te ontsporen.”

Excuses

Verhagen van Abvakabo vraagt zich af waarom het College eigenlijk nooit excuses heeft gemaakt aan haar medewerkers, die in de drie roadshows ‘op het verkeerde been werden gezet’. Hij herhaalt nog maar eens dat dit de ‘slechts georganiseerde reorganisatie’ was die hij ooit heeft meegemaakt.

Front en SAM zetten in hun woordvoering in op communicatie: zowel naar de betrokken medewerkers als naar de studenten, die immers ook ‘klant’ zijn van de ondersteunende diensten van Tilburg University. Front maakte zich zorgen dat er geen student meer betrokken was bij BEST. Er zat voorheen wel een student in de stuurgroep. Becking stelde voor om twee studenten in ‘de werksfeer van de kwartiermakers’ te trekken. Verhagen torpedeerde dit voorstel, en dreigde zelfs zijn positieve advies in te trekken. Over het voorstel van Becking zei hij: “Het ging bijna goed, tot vlak voor het einde.” Verhagen concludeerde dat het punt van Front voornamelijk over de communicatie ging. De communicatie naar studenten zou ook verbeteren, beloofde Becking.

Op de eis van Abvakabo om excuses te maken, antwoordde Becking voorzichtig: “Dat hadden we beter kunnen doen.” Verhagen interpreteerde het maar als excuus, de exacte bewoording van Becking rekende hij toe aan een verschil in stijl tussen hem en de collegevoorzitter.

Advies en vervolg

Onvermijdelijk vroeg Universiteitsraadsvoorzitter Rien Wijnhoven de fracties om advies over de plannen. Roselaar probeerde er nog een draai aan te geven: “We geven geen negatief advies. We adviseren positief over het continueren, maar negatief over de bewijslast.” Maar Wijnhoven was onverbiddelijk: een advies is postief, negatief of er wordt niet gestemd. Roselaar adviseerde dan ook positief. De andere fracties volgden. Daarna startte een open debat over BEST. Verhagen: “We zijn blij dat het eindelijk over de inhoud gaat.”

Met het goedkeuren van de strategische beleidskeuze, start fase twee van BEST. De kwartiermakers van BEST – Hans Dieteren en Marc Bosma – gaan ‘ateliers’ organiseren waar ze inspraak gaan verzamelen. Daarna wordt er een reorganisatieplan geschreven. Dat plan komt begin juli terug voor advies naar de Universiteitsraad. In de tussenliggende periode wordt het ontwerp voor de nieuwe organisatie nog besproken in de Universiteitsraad. In het najaar wordt een personeelsplan en sociaal plan opgesteld. In 2016 moet de nieuwe ondersteunende organisatie starten.

Lees hier ons dossier over BEST.

Bekijk meer recent nieuws

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Blijf op de hoogte. Meld je aan voor de nieuwsbrief van Univers.