Dyslexie is makkelijk te faken
Volop roering deze week in dyslectisch Nederland. Dyslectische leerlingen leken eerst hun vrijstelling te verliezen om tijdens het eindexamen gebruik te maken van spellingcontroles. Maar daar stak staatssecretaris Dekker (OCW) snel weer een stokje voor. Maar is dat wel zo’n goed nieuws als het merendeel zijn dyslexie blijkt te faken?
Studenten kunnen gemakkelijk aan een dyslexieverklaring komen door dit te faken. Zo kunnen ze namelijk meer tijd krijgen bij het maken van tentamens. Daarnaast krijgen zij een vergoeding van rond de duizend euro als zij een jaar studievertraging oplopen. Dat bleek uit onderzoek van het televisieprogramma Rambam.
Om officieel als dyslectisch te worden gezien heb je een verklaring nodig van zowel een ggz-psycholoog of orthopedagoog als een studentendecaan. Alleen daarmee krijg je recht op extra tijd bij tentamens en de vergoeding. Voor het programma deed één van de journalisten zich voor als een dyslectische student. Bij verschillende bureaus kreeg hij een verklaring mee. Soms werd deze zelfs verkregen via de telefoon. De studentendecaan neemt de beoordeling van de bureaus vaak automatisch over.
Bij de Fontys Academy for Creative Industries (ACI) in Tilburg werden studenten gevraagd hoe zij aan hun dyslexieverklaring waren gekomen. Een aantal gaf aan dat ze deden alsof en dat de verklaring vervolgens niet echt een probleem was. Ook was te zien dat de studentendecaan van ACI zonder bedenkingen de dyslexieverklaring van de Rambam-redacteur ondertekende. Directeur van de opleiding Pieter Bon gaf aan onderzoek te doen naar de woordblinde fraudeurs.
De redacteur van Rambam kreeg zijn verklaring na een kwartiertje mee van de psycholoog
De redacteur van Rambam kreeg zijn verklaring na een kwartiertje mee van de psycholoog. Normaal gesproken duurt dat langer, aldus Patty Gerretsen, directeur van het Regionaal Instituut voor Dyslexie. “Diagnostiek is bij dyslexie erg belangrijk”, vertelt ze. “Het is echt totaal onmogelijk om binnen enkele uren vast te stellen dat iemand dyslexie heeft.”
Daarnaast pleit ze voor een strengere aanpak. “De wet regelt niet goed genoeg dat alleen een dyslexiespecialist een dyslexieverklaring mag afgeven. Iedere orthopedagoog of psycholoog die zichzelf deskundig vindt, kan nu een dyslexieverklaring afgeven tegen een zelfbedacht tarief en volgens een zelfbedacht format. Dat is gewoon handel en dat moet stoppen.”
Advertentie.
