Nederlanders durven niet te beleggen

Sparen levert geen cent meer op, toch gaan Nederlanders niet beleggen. Ze durven niet, blijkt uit onderzoek van Dirk Brounen, hoogleraar vastgoedeconomie. “Mensen moeten het zelf doen, maar weten niet hoe.”

Amper een kwart (23 procent) van tweeduizend ondervraagde huishoudens zegt te beleggen in aandelen en/of obligaties. Hoewel een gemiddeld huishouden zo’n 20.000 euro vermogen heeft om te investeren, wordt dat in de meeste gevallen opgepot op spaarrekeningen tegen een rente die de laatste jaren is gedaald tot bijna nul. Ruim 336 miljard euro staat in Nederland te verpieteren.

Geen goede zaak, vindt Brounen. Op korte termijn is sparen (het opzij zetten van geld in plaats van het uit te geven), wel verstandig om wat op te bouwen. Maar op lange termijn zouden we moeten uitwijken naar beleggingen. Zeker nu de overheid zich steeds meer terugtrekt uit onze zorg en pensioenen, moeten we het zelf regelen. Anders hebben we straks geen goed pensioen en kunnen we onze dromen niet waarmaken, aldus Brounen.

“We hebben het idee dat we moeten reageren, als er iets gebeurt. Maar je moet heel geduldig zijn”

Volgens Brounen beleggen we niet, omdat we niet op onze eigen financiële kennis vertrouwen: “We komen uit zestig jaar verzorgingsstaat waarin alles voor de mensen werd geregeld,” zegt Brounen: “Nu heeft de overheid de knop omgedraaid, mensen moeten het zelf gaan doen. Maar ze hebben de financiële kennis niet.”

Hoe we die kennis kunnen bijbrengen? “Normaal gesproken zou je het aanpakken met scholing, dat zie je nu gebeuren op middelbare scholen met een vak als financiële redzaamheid. De jeugd gaat opgroeien in een wereld waarin ze meer zelf moeten regelen. Het probleem is dat mensen van 40 of 30 jaar die kennis ook niet hebben. Het heeft geen zin die terug naar school te sturen, dus moet je duidelijk communiceren. En nadenken: kunnen we mensen verleiden zich meer met hun financiën bezig te houden? De overheid kan bijvoorbeeld eenvoudige financiële coaching stimuleren.”

Mensen hebben tevens weinig vertrouwen in financieel adviseurs. En ze vrezen voor de onzekerheid van de toekomst. Brounen keek 100 jaar terug en zag dat er over periodes van 3, 5 of 10 jaar het rendement van beleggingen positief was. “Het probleem is dat mensen iedere dag de krant lezen, over wat er gisteren is gebeurd. Je leest nooit de krant over een periode van zeven jaar, terwijl dat is wat je zou moeten doen.”

En toch: hoe overleeft ons vermogen vele tientallen jaren op de onstuimige aandelen- en obligatiemarkten? Brounen: Zeepbellen gaan zich nog vaker voordoen, maar op de lange termijn worden ze gecompenseerd door de goede jaren. Je moet heel geduldig zijn. Dat gaat tegen onze natuur in: we hebben het idee dat we moeten reageren, als er iets gebeurt.”

_Advertentie.