Wij willen saus!

Je kunt je druk maken over van alles en nog wat.

Over vuurwapens. Over talloze doden als het gevolg van zinloos geweld. Over nakend nucleair geweld. Over de hypotheekrenteaftrek. Over het milieu. Het klimaat. Cyclonen en orkanen. Over de prijs van benzine. De prijs van het openbaar vervoer. Over de zorgkosten. Over liegende ministers. Over liegende presidenten. Over de criminaliteit. Over de verruwing van de samenleving. Over de werkdruk in het primair onderwijs. Over de werkloosheid. Over de sociale ongelijkheid. Over de Rohingya. Over de muur. Over de behandeling van dieren in de vleeschindustrie. Over obesitas. Over autisme. Over dyslexie. over de nieuwe Wet voor inlichtingen- en veiligheidsdiensten. Over immigratie. Over de rechtstaat. De wetenschap. De overheid. Over seksueel geweld. Over armoede. Over racisme. Intolerantie. Zwarte Piet. Regenboogpiet. Over het Nederlands elftal. Over Ajax (voor mijn part). Over de Brexit. Catalonië. De EU. Over vegetarische worst. Over respect voor vlag, volkslied en vaderland. Over vermiste personen. Over geweld tegen scheidsrechters. Over Giel Beelen. Over seks. Op teevee. Teveel. Of juist te weinig. Dat maakt niet uit. Over vaccinaties. E-nummers. Aspartaam. Over werkstress. Over keuzestress. Over de zorg. Over de vakbonden. De teloorgang van de kerk. De instituties van weleer. Over eenzaamheid. En over groepsdruk. Over schoolverlaters. Over vreselijke ziektes. Over geluidsoverlast. Over bureaucratie. Over meer blauw op straat. Over de vergrijzing. De pensioenen. Over kerncentrales. Over aardbevingen. In Groningen. Of ergens anders. Over de huizenprijzen. Over robots. De flexeconomie. Over Trump. Over Hillary. Over genetische modificatie. Over atheïsme. Over Moslims. Joden. Christenen. Over ruimteafval. Over doping. Over het circus. Over tradities. Of juist over innovatie.

Maar goed. Je kunt je ook gewoon druk maken over saus. Zoals de mensen in de Verenigde Staten zich er onlangs druk over maakten. Omdat ze een of andere tekenfilm hadden gezien waarin van die overheerlijke Szechuan-saus van de McDonalds werd aangeprezen. Je weet wel, dat lekkere spul uit 1998 – dat toentertijd ter promotie van de Disneyfilm Mulan een tijdje verkrijgbaar was. En waardoor de Mac dacht een leuke actie te organiseren en de saus in ‘zeer beperkte oplage’ weer beschikbaar te maken. Het gevolg? Van heinde en verre kwamen mensen afgereisd voor hun dierbare saus. Maar slechts een enkeling viel met de neus in de boter. En dat levert natuurlijk problemen op. De politie moest er aan te pas komen om ervoor te zorgen dat de ‘wij willen saus’-scanderende massa de arme medewerkers niet zouden aanvallen. Mooi hè?

Terwijl ik afgelopen zaterdag op de open dag nog aan handenvol aankomende studenten stond uit te leggen dat sociologen onderzoek doen naar sociale problemen, vertelde ik er niet bij dat die problemen net zo goed kunnen gaan over een tekort aan saus! Ik bedoel: Problemen zijn niet problematisch gewoon omdat er echte problemen en minder echte problemen zijn. En dat sociologen wel kunnen bepalen wat de echte problemen zijn die nu eerst opgelost moeten worden. Neen. Sociale problemen zijn eerst en vooral problemen die door de mensen zelf als problematisch ervaren worden. En tja, zit je dan in zo’n godvergeten land. Waar je van weinig dingen zeker bent: je baan niet, je leven niet, en je regering niet. Je leven is al geen pretje. (Waarom zou je anders naar tekenfilms kijken ;-)) En dan nemen ze godnondeju ook al je saus af! Op een gegeven moment is gewoon de maat vol. Genoeg is genoeg! Wij willen gewoon onze saus! Ik begrijp dat.

Peter Achterberg, socioloog aan Tilburg University, wil ook gewoon saus. Szechuan saus!

Advertentie.

Bekijk meer recent nieuws

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Blijf op de hoogte. Meld je aan voor de nieuwsbrief van Univers.