Mediatoppers: verbinden
Kranten, televisieprogramma’s, een boek of een tweetje: wetenschappers van Tilburg University laten ook buiten de universiteitsmuren van zich horen. Univers doet een greep in de multimedia-grabbelton.
Weinig woorden zo irritant als verbinden. Je kunt tegenwoordig niet even uit het raam kijken of er moet weer iets verbonden worden. Burgemeesters, managers, jobcoaches, allemaal willen ze de boel bij elkaar brengen. Ook van wetenschappers wordt verwacht dat ze de academie met de maatschappij verbinden.
Iemand die dat goed begrepen heeft, is Pieter Tops. Voor zijn boek Een ongetemde buurt dwaalde de professor door de Tilburgse Vogeltjesbuurt. Van oudsher een wijk die bekend staat om zijn criminaliteit en verloedering. Geen wetenschapper die daarmee de verbinding wil aangaan. Behalve Tops! Tsja, die verloedering, wat wil je ook, concludeerde hij na uitvoerige gesprekken met buurtbewoners. Jarenlang liet de overheid inwoners van de buurt in hun eigen sop gaar koken en gebruikte de wijk als een soort afvalcontainer voor alles wat liever niet in het centrum gezien werd. Inmiddels heeft de wijk gelukkig de weg omhoog gevonden.
Een onsje meer verbinding tussen burger en lokale politiek, daar pleit Julien van Ostaaijen voor. Ook hij schreef een boek, Tussen eerste overheid en tweederangsdemocratie, en constateert dat de burger eigenlijk niks heeft met de lokale democratie. O jee, een kloof! Dus moet de burger meer betrokken worden bij de lokale politiek. En dat kan niet vroeg genoeg beginnen, meent Van Ostaaijen. Zijn voorstel: laat kinderen al op basis- en middelbare scholen kennismaken met de lokale democratie.
Als er iemand al prima verbonden is, dan is het docent Loes Keijsers wel. Met haar nominatie voor docent van het jaar sprong ze in de spotlights. Studenten van Tilburg University haastten zich naar de camera om te verklaren dat Keijsers echt de allerbeste is. Nee, geen kloof in de collegezalen van Keijsers, maar een band warmer dan versgebakken croissantjes bij de plaatselijke bakker.
Mensen die de puntjes met elkaar verbinden, zo op misstanden stuiten, en die vervolgens naar buiten brengen – de zogenaamde klokkenluiders – daar gaat het vaak niet goed mee. Dat toont Tilburgs onderzoek onder leiding van Peter van der Velden aan. Zo’n vijfenveertig procent van de klokkenluiders heeft te maken met ernstige psychische klachten. En circa tachtig procent kampt met zeer negatieve effecten voor werk en inkomen. Ook het gezinsleven lijdt eronder. Voor je het weet, zit je als klokkenluider eenzaam en depressief thuis. Zo zie je maar: een goede verbinding wordt niet altijd beloond.
