Gedwongen ontslagen bij IVA
Onderzoeksinsituut IVA verkeert in zwaar weer. Eenderde van het personeel moet vertrekken. Bij IVA werken momenteel zestig mensen, dat moeten er veertig worden. Volgens directeur Marc Vermeulen zijn gedwongen ontslagen onvermijdelijk. Het personeel is inmiddels op de hoogte gesteld.
De onderzoekers van het instituut voor wetenschappelijk beleidsonderzoek en consultancy worden het zwaarst getroffen door de reorganisatie. Bij het ondersteunend personeel vallen getalsmatig minder harde klappen, maar daar is in het verleden al flink gesneden. Het betreft de tweede reorganisatie in minder dan een decennium. In 2004 moest een kwart van het personeel vertrekken.
Toch is het volgens Vermeulen in de tussenliggende periode goed gegaan. “Vorig jaar hebben we een buitengewoon goed jaar gedraaid. Maar dit jaar hebben we eenderde van onze omzet verloren. De Rijksoverheid moet 18 miljard euro bezuinigen. Bijna al onze klanten bevinden zich in het publieke domein, slechts tien procent van onze onderzoeksopdrachten betreft commerciële bedrijven.” Exacte begrotingscijfers wil Vermeulen niet noemen.
Na de reorganisatie in 2004 bleek dat IVA zich te veel op enkele grote klanten had gericht. Nadat een van die klanten, het ministerie van Sociale Zaken, moest bezuinigen werd het IVA zwaar getroffen. Vermeulen: “Daar hebben we van geleerd. We hebben ons portfolio breder gemaakt. We hebben nu klanten in diverse sectoren. Onderwijs, zorg, veiligheid en HRM. Maar het gaat over de gehele linie slecht. De crisis in de publieke sector begint pas.”
Of ook de andere onderzoeksbureau’s in Nederland moeten bezuinigen is onduidelijk. Volgens Vermeulen zijn de collega’s daar niet openhartig in. “Maar alle bureaus verkeren in zwaar weer. Door de crisis op de commerciële markt hebben enkele grote onderzoeksbureaus hun pijlen op het publieke terrein gericht. In de zomer zijn we een klant kwijtgeraakt, omdat een andere partij de helft onder onze prijs ging zitten Zo’n groot bedrijf heeft een buffer en kan zich dat even veroorloven, maar wij niet.”
Het personeel dat overtallig wordt, is tijdens persoonlijke gesprekken met de directeur op de hoogte gesteld. “Natuurlijk zijn dat lastige gesprekken. Maar de mensen wisten dat het niet goed ging met de zaken. Daar zijn we de laatste maanden heel open over geweest. Mensen hadden te weinig te doen. Met de huidige reorganisatieplannen zijn we ervan overtuigd, dat we weer gezond zijn.”
Advertentie.
