Langdurige detentie werkt, maar niet bij jongeren

Criminaliteit kan sterk worden teruggedrongen door de meest actieve daders voor langere tijd op te sluiten. Dit geldt niet meteen voor de aanpak van jonge veelplegers. Dat blijkt uit een rapport van universitair docent en misdaadeconoom Ben Vollaard.

Vollaard onderzocht de zogenaamde SOV en ISD-maatregels, waarbij veelplegers voor een langere tijd worden vastgezet, in twaalf stedelijke gebieden in de periode 2001-2007. Wat blijkt: als het gaat om auto- en woninginbraak is de aanpak “een voorbeeld van uitzonderlijk effectief criminaliteitsbeleid”. Dankzij het voor ruim twee jaar uit de omloop nemen van enkele honderden veelal verslaafde veelplegers is het aantal aangiften van auto- en woninginbraak eind 2007 30 procent lager dan het anders geweest zou zijn.

Het opleggen van de SOV/ISD-maatregel blijkt verder vanuit maatschappelijk oogpunt bijzonder kosteneffectief. De baten van een lager aantal auto- en woninginbraken gedurende de opsluiting van criminelen zijn twee keer zo hoog als de extra kosten van langere opsluiting.

De SOV/ISD-maatregel richt zich hierbij op een specifieke groep daders: de wat oudere, aan harddrugs verslaafde veelplegers die ‘buiten de maatschappij staan’. Langdurige detentie biedt hen een kans om het ongezonde, criminele en vaak uitzichtloze leefpatroon te doorbreken. Toch gaan deze resultaten niet altijd op; voor allochtone veelplegers kan het belangrijke negatieve effecten hebben. Zo kan langdurig verblijf in de gevangenis de kans op werk na detentie verstoren, en is er sprake van het crime school-effect waarbij jongeren juist in de gevangenis het vak leren van oude criminelen.

_Advertentie.