Dienstverlening

In toenemende mate wordt de universiteit een commerciële organisatie waarvan de diverse onderdelen geld moeten verdienen om te kunnen bestaan; dat wil in veel gevallen zeggen: om te overleven. Omdat ik binnen mijn vakgroep, het departement Publiekrecht, Encyclopedie en Rechtsgeschiedenis (PEER), behoor tot de sectie rechtsgeschiedenis valt dat niet altijd mee. Bedrijfsleven en overheid hebben weinig aan rechtshistorici. Echt dienstbaar zijn we niet. Echt veel geld verdienen wij dan ook niet. Ook de maatschappij zit niet echt om diensten van ons te springen. Die weet niet eens dat wij bestaan. Ach, het is een hard en kommervol bestaan als rechtshistoricus, zelfs voor mij.

Daarom deed het me zo’n deugd, dat ik vandaag, in de eerste week van het nieuwe jaar, een verzoek tot ondersteuning kreeg. Zojuist per mail binnengekregen:

Geachte heer Broers,

Na lezing van uw artikel ‘Het slegt schuijm van vagebonderdend volk’, ben ik zo vrij u wat te vragen.

Ik ben redacteur bij het NTR televisieprogramma Verborgen Verleden. Daarin gaan bekende Nederlanders op onderzoek uit om meer te weten te komen over de levens van hun voorouders.  Aanstaande zondag is de eerste aflevering van de tweede serie. In deze aflevering staat Willeke Alberti centraal.

Op de internetsite van het programma willen we graag wat meer historische context bieden, maar op een toegankelijke manier. Ik werk nu aan een stukje over bedelarij en landloperij en baseer dat op diverse internetbronnen. Ik verwerk de informatie uit deze verschillende bronnen tot een nieuw stukje. Uit uw artikel maak ik op dat landloperij en bedelarij soms bestraft werd met de galg. Is dat juist? Of werd alleen tot deze straf besloten wanneer de veroordeelde meer dan deze twee feiten op zijn kerfstok had, dan wel een uitheemse zwerver was?

Hopelijk kunt u dit voor mij ophelderen. Ik wil graag juiste informatie op onze site bieden.

Bij voorbaat dank,

Vriendelijke groet,

Zwanielle Dart

Redacteur Verborgen Verleden

Kijk, dat is nou aardig, die redacteur (wier naam ik omwille van de nabestaanden heb gewijzigd) bereidt zich tenminste goed voor. Van de geschiedenis kun je immers leren. Zeker van de geschiedenis van het strafrecht. Zo heb ik – als deskundige op dit terrein – kunnen voorkomen dat mevrouw Alberti aanstaande zondag zal worden opgehangen. De geschiedenis leert ons namelijk dat je vrouwen niet mag ophangen. Schande! Vrouwen dienen te allen tijde te worden gewurgd, aan de wurgpaal. Gewoon, touwtje om de nek, en draaien maar, zo gaat dat. Gevraagd naar haar reactie antwoordde mevrouw Alberti: “Wat leuk om te horen!”

_Advertentie.