Mathijs blogt: Kamelenkunst

Ik sta vast niet alleen als ik roep dat de campus van onze Universiteit geen schoonheidsprijs verdient. Afgezien van haar enorme functionaliteit is het een vreemde samenstelling van een diverse groep gebouwen met één gezamenlijk element: de kleur. Afgezien van een aantal misplaatste kunstobjecten als een enorme kei voor de Study Store is het toch maar een grijs, grauw en zeker in de winter troosteloos aanzien. Toen ik afgelopen winter een vriendin uit Londen de campus liet zien wilde ze snel weer weg: “These huge, grey buildings are making me feel sad”.

Spijtig genoeg kwam ze langs rondom kerst, de tijd dat studenten bij moeders op bezoek gaan of zitten te blokken voor tentamens na de jaarwisseling. Wat ze heeft gemist is de kunst die studenten creëren op de campus. Kunst waar ik op doel is de door de studenten ontwikkelde, vaak maniakale wijze van promotie. Zo ontving ik onlangs uit handen van een studiegenoot in een keurig pak een flyer voor de “Asset InHouse Days” terwijl hij me uitnodigde om ook eens in een glanzende Ferrari te gaan zitten. Blijkbaar zou de gemiddelde student Bedrijfseconomie moeten dromen van een carrière in pak met een Ferrari van de zaak. En dan hadden we vorige maand de AISEC-kameel die studenten warm moest krijgen voor een uitwisseling naar landen in het Midden-Oosten. Ondanks dat de kameel uit het nog koudere Mongolië bleek te komen is het natuurlijk ethisch totaal onverantwoord om in Nederland te koop te lopen met een dier dat in de ogen van je publiek in de woestijn thuishoort.
Voor de dagelijkse bezoeker van onze campus is er genoeg om je over te verbazen, want dat is wat kunst doet. Medestudenten: ga vooral door met collegepraatjes, flyer-terreur en het uidelen van gratis koffie, snoepgoed & Playboys. Het is kunst!

Mathijs Nicolai (19) studeert Economie aan de UvT en blogt voor Univers.

_Advertentie.