Tilburgs systeem uitzondering in academische wereld

Tilburg is een van de enige universiteiten waar de functie van rector magnificus en vertrouwenspersoon gecombineerd werd. Op vrijwel alle universiteiten zijn de functies gescheiden en kunnen vermoedens over wetenschappelijke fraude worden gemeld bij een onafhankelijke hoogleraar of is daarvoor een ombudsman aangesteld.

Dat blijkt uit een onderzoek van Univers naar de wetenschappelijke regelingen op andere universiteiten. De commissie Levelt gaf Tilburg hier al een veeg over uit de pan. Door de vereniging van functies heeft het mogelijk langer geduurd voordat Diederik Stapel betrapt is op fraude.

Levelt: “Gedurende het laatste jaar hebben een zestal jonge onderzoekers twijfels geuit over de wetenschappelijke integriteit van de heer Stapel. Aan wie uit je die twijfels? Volgens de regels van het Landelijk Orgaan Wetenschappelijke Integriteit (LOWI) aan een door de universiteit aangestelde vertrouwenspersoon. In afwijking van wat het LOWI voorschrijft (“De functie van vertrouwenspersoon is onverenigbaar met die van lid van het (College van) Bestuur, faculteitsdecaan, directeur van een onderzoekschool of onderwijs- of onderzoekinstituut”), is in Tilburg de Rector Magnificus de aangewezen vertrouwenspersoon. Dat is, zeker voor een student of jonge AiO, hoog op en ver weg. De Rector Magnificus is een van de machtigste mensen binnen de universiteit. Daar ga je niet heen, zo is de voor de hand liggende gedachte, als je je vermoedens niet keihard kunt maken. Daar kwam bij dat de heer Stapel vanaf zijn aanstelling en als decaan zich kon verheugen in aanzienlijke steun door het College van Bestuur.”