Recensie: Met het oog op goed leven

Wel eens gehoord van ‘hyperspecialisten’? Nee? Maar goed ook, want die horen op deze universiteit niet thuis. In het boekje Met het oog op goed leven tracht de Universiteit van Tilburg zichzelf te definiëren. Alle UvT-medewerkers kregen het boekje als kerstgeschenk mee naar huis, de alumni kregen het thuisgestuurd.

Het afgelopen jaar gebruikten kranten soms de uitdrukking Euroblabla voor de holle retoriek van Europese leiders. Het onlangs verschenen boekje Met het oog op goed leven verdient een soortgelijk etiket. TiUblabla misschien.

Nadat in 2010 de zoveelste naamsverandering was doorgevoerd, leek het geen slecht idee om de identiteit van Tilburg University eens vast te leggen. “Wat is de universiteit en waar is ze goed voor?” schrijft Van Oorschot. Op zich een goed initiatief, alleen komt het matig uit de verf.
Afgezien van het soms stroeve taalgebruik (zinnen met vier werkwoorden achter elkaar zijn zelfs in Duitsland uit de mode), vallen vooral de wollige formuleringen op.

Zo is de universiteit geen ‘verblijfplaats van hyperspecialisten,’ maar van ‘verkenners in het licht van vernieuwend inzicht.’ En we zijn geen ‘ivoren toren, maar een huis van de samenleving.’ Mooie woorden, maar wat zeggen ze? En is dit nou zo typisch? Zijn er universiteiten die stellen dat samenleving en vernieuwing ze geen fluit interesseert? Of dat ze alleen een huis zijn voor kleingeestige zielen? Die zouden wij graag leren kennen.

Met het oog op goed leven is een sympathiek boekje dat zichzelf helaas te vaak verliest in algemeenheden. Misschien een inspiratie voor de volgende Eurotop?

Met het oog op goed leven – Cobbenhagen en onze universitaire cultuur, Erik P.N.M. Borgman, Prisma Print, Tilburg University, 2011.

_Advertentie.