Chronisch ziek(makend)e printers
Mannen in witte pakken struinen over de campus op zoek naar besmettingshaarden. Aan studenten wordt gevraagd dna af te staan en prullenbakken worden omgekieperd in de hoop relevant bewijsmateriaal te vinden. Het is duidelijk; Tilburg University is in de ban van de ziek(makend)e printers.
Verschillende theorieën doen de ronde. De meest plausibele verklaring voor het weigeren van dienst is een seksueel overdraagbare aandoening. Printers slikken immers alles, van ABN Amro tot Rabobank en ING. En vergeet de buitenlandse studenten met hun hier onbekende ziektes niet. Daarnaast, je kunt jezelf wel beveiligen door het pasje vast te houden, double Dutch is het natuurlijk niet. En bovendien, die ‘fetch job’-mogelijkheid maakt het geheel natuurlijk ook niet frisser. Kruisbestuivende soa’s zijn het logische gevolg onder de plezierprinters die zich door iedereen laten betasten en elk klusje aannemen.
Een andere uitleg kan worden gevonden in een virus dat zich een weg baant door de kabels en de lucht van de universiteit. Het is begonnen in Dansk, maar gaat inmiddels de hele wereld over; Leeds weigert dienst, Livorno niet niets meer, Madrid houdt uitgebreid siësta, en Gdansk braakt alleen nog lege velletjes. Dat het virus genadeloos is, moge duidelijk zijn. Het hele draadloze netwerk van de universiteit ligt op z’n gat, en laptops kunnen met geen mogelijkheid nog verbinding maken.
Helaas lijken de artsen van de LIS weinig te kunnen doen. “Blijf waar je bent, doe het rustig aan, en ga over en tijd weer rustig aan het werk”, zo luidt het advies. Gevolg; madame Dante staat er rustig dagen achter elkaar niets te doen, en gefrustreerde studenten beginnen omdat ze niet kunnen printen uit pure verveling Facebook te controleren. Non-stop, want een ander doel heeft zitten achter de computer immers niet meer.
Een oplossing is echter niet voorhanden; printers die er nodeloos ingewikkeld uitzien en nog nodeloos ingewikkelder werken kun je niet zo maar verbeteren, laat staan beter maken. En zo doet het er niet toe of de overdraagbare aandoening seksueel is, het is voorlopig in ieder geval een structureel overdraagbare aandoening. Chronische soa’s, haast.
Misschien moeten we de printers nieuwe namen geven. In gebouw D staat dus vanaf volgende week Diabetes, gebouw P wordt gesierd door Platjes, in gebouw M print je bij Migraine, studenten in K geven opdrachten aan Koortslip, en Academia krijgt Astma als nieuwe printer. Dan weet je in ieder geval wat je, in tegenstelling tot je printje, wel kunt krijgen.
Michael Doove (23) is student Communicatie- en Informatiewetenschappen en blogt voor Univers.
