Night University – Campus in een ander licht

’s Nachts naar school. Niet bepaald iets dat hoog op mijn verlanglijstje stond, totdat ik hoorde van Night University. Het is namelijk WEL leuk om in het donker naar school te gaan en de campus eens in een compleet ander (afwezig) licht te zien. Zeker als je dat kan doen onder het genot van tal van leuke activiteiten.

Night University is een initiatief van studenten die vonden dat de campus iets miste, en ze werken samen met het Academic Forum van Tilburg University. Het is een benefietavond voor een jaarlijks veranderend goed doel, een avond ook die mensen een (andere) kijk biedt op onze universiteit. Dit jaar gaan de opbrengsten, 2313,16 euro, naar Dance4Life. Een verslag.

De happening gaat, zoals gewoonlijk fashionably late, van start in het Academia Building op de campus. We worden voorgesteld aan organisatoren Mark Dekker en Esther Maassen en toegesproken door Marieke Moorman, wethouder van onderwijs in Tilburg.

De tent is bepaald niet vol, de ruimte voor het podium is  beangstigend leeg terwijl iedereen een veilige afstand bewaart als het geweld van dansgroep Uniq Swagger losbarst. De muziek laat geen spaan heel van onze oren, maar we krijgen er wel iets voor terug. Die dames kunnen dansen!

Dan is het de beurt aan Dance4Life-ambassadeur Lange Frans om het podium over te nemen. En dat doet hij met verve! Het moet beangstigend zijn om een podium te beklimmen met mensen die er zo ver mogelijk bij weg proberen te gaan staan. De dranghekken die de zanger moeten beschermen blijken ontzettend onnodig. Nou moet gezegd worden dat de muziek van Lange Frans vast niet DE jam van de meeste aanwezigen is, maar Lange Frans bewijst maar even een echte showman te zijn.

Niet uit het veld geslagen door de grote lege ruimte besluit hij het podium lekker te laten voor wat het is en die open ruimte te gebruiken. Hij bespeelt de mensen en krijgt zelfs het onwillige publiek zo ver om vrolijk mee te doen met zijn nummer ’22 baco’. Iedereen zingt mee, en doet het dansje dat hij humoristisch weet uit te leggen. Niet iedereen is zo enthousiast als de dame die zonder gene compleet (naast de maat) los gaat in de lege ruimte. Toch is het een erg leuk optreden, buiten de lichte awkwardness van het publiek. Ook maken we kennis met winnares van de Night University Song Contest Leonie Sloots die samen met Lange Frans het nummer ‘One Chance’ erg goed neerzet (op enkele ongelukkige uithalen na).

Daarna gaat de avond echt van start met een divers programma. Ingedeeld in drie blokken van 45 minuten kunnen aanwezigen kiezen uit een hele lijst van mogelijkheden per blok. Je kan de avond dus doorbrengen zoals je het zelf interessant vindt. Academische verrijking tot mooie muziek of spirituele ervaringen en natuurlijk ook comedy. Van alles wat!

Univers gaat van start met een intiem concert van Isabelle Ame, omschreven als de dochter van Mumford. Dat maakt ze meer dan waar. De zaal is schaars belicht en ingedeeld als een gezellig kamertje, enkele stoelen en banken maar vooral veel kussens op de grond. De eersten nemen (natuurlijk) plaats op de banken, en de kussens worden meer aarzelend bevolkt. Toch is het zaaltje bomvol met zo’n 50 aanwezigen die stuk voor stuk met volle teugen genieten van de heerlijke muziek van Isabelle. De nummers vloeien soepel in elkaar over door de persoonlijke uitleg die ze geeft bij elk nummer, en het publiek voelt zich echt betrokken wanneer ze worden uitgenodigd om mee te klappen, stampen en fluiten. Het allermooiste is nog wel het einde van de show, wanneer het publiek een staande ovatie geeft en smeekt om meer. En meer krijgen we ook, een nummer waarvan de bridge door het publiek wordt meegezongen en dat leidt tot het beste nummer van die avond. Geweldig.

Het is moeilijk om zo’n goede start te overtreffen, dat blijkt wanneer we voor het tweede blok eindigen bij de Faculty of Dreams. Een workshop over dromen en het analyseren daarvan, gegeven door Arnold Smeets (ipv Bart Koet) en Susanne van Doorn. Verwacht je leuk aan de gang te gaan met je eigen dromen, kom je terecht in een verhandeling over de theologische, religieuze en spirituele waarde van dromen die overgaat in een dialoog tussen een volledig oninteressante vrouw uit het publiek die elke betekenisvolle droom die er bestaat niet alleen heeft gehad, maar ook wil delen.
En terwijl zij droom na droom opsomt, met veel ‘oh’s en ah’s en ‘so beautiful’ roepen, ondersteund door Suzanne, maakt die van de gelegenheid ook nog gebruik om haar eigen boek aan te prijzen (en verkopen). De enige opmerking die het publiek nog enigszins wakker lijkt te schudden is : “visitation dreams are like orgasms, you will know it when you had one, undeniably”. Daarmee is de workshop echter al bij lange na niet meer te redden.

De avond wordt gelukkig gered door het derde blok, de Comedy Train met Patrick Laureij. Die vergast de tot de nok volle zaal op lekkere platte Rotterdamse humor. Hij heeft het vooral gemunt op het publiek, waarbij de voorste rijen het ook zwaar te verduren krijgen. Arme Roel, die met zijn ex een leuk avondje cabaret dacht te volgen. Wijze les: vertel nooit een cabaretier dat je ergens bent met je ex. Auw!

Night University wordt afgesloten in de Esplanade waar Philip Eijlander trots de cheque met 2313,16 euro presenteert aan het publiek. Het was dus niet alleen een leuke avond, maar ook een die nog een goed doel ondersteunt. Helaas blijkt maar weer dat studenten niks te makken hebben (aangezien die het grootste deel van de aanwezigen vormden op de avond), want het bedrag valt veel lager uit dan de 3000 euro uit 2011. Dat komt waarschijnlijk ook omdat op de avond zelf weinig tot geen aandacht word besteedt aan Dance4Life. De donatiebalie is maar klein, en je wordt bij de andere programmaonderdelen hier ook niet meer aan herinnerd.

En tsja, dan valt dat doneren een beetje in de vergetelheid. Jammer.