Tilburg Wietstad? Onzin, meent hennepexpert Nicole Maalsté

“Volstrekt onbetrouwbaar.” Zo typeert Nicole Maalsté het NRC-artikel over Tilburg wietstad. “De getallen lijken gebaseerd op één bron, het is koffiedik kijken.”

De cijfers zijn niet mals. Volgens het NRC zou de illegale wietteelt Tilburg jaarlijks tussen de 728 en 884 miljoen opleveren. Dat is net zoveel als de totale begroting van de Brabantse gemeente. Daarmee zet Tilburg zich in een klap op de kaart als een stad vol stoners.

Maar volgens Maalsté, die al ruim 25 jaar onderzoek verricht naar de hennepteelt en het gedoogbeleid in Nederland, zijn deze cijfers niet meer dan nattevingerwerk. Het NRC baseert zijn berekeningen op één bron: de verklaringen van een drugshandelaar die in ruil voor bescherming een boekje opendeed. Die verklaringen zijn opgenomen in een vertrouwelijk rapport dat door de universiteit van Tilburg, het Regionaal Informatie en Expertise Centrum (RIEC) Zuid-West Nederland en Oost-Brabant en het Integraal Afpakteam Brabant is opgesteld. Ze worden bevestigd door burgemeester Noordanus.

“Berekeningen die voortkomen uit de informatie van een crimineel, dat is wel erg mager”, zegt Maalsté. “Ik weet niet op welke andere bronnen die berekeningen nog meer zijn gebaseerd. Maar de journalist van het NRC had in ieder geval het rapport moeten doorlichten.” Bovendien is het de vraag hoe betrouwbaar de verklaringen van de spijtoptant zijn, meent Maalsté. “We hebben het hier over een verklikker, iemand die zijn eigen hachje wil redden. In welke mate kun je zo iemand vetrouwen?”

Exportverhaal is passé

Andere cijfers uit het artikel zijn volgens Maalsté daarom eveneens twijfelachtig. Er zouden zo’n 600 à 900 hennepplantages in Tilburg zijn. En dagelijks zouden zo’n 2,500 personen in Tilburg actief zijn in de hennephandel.  Maalsté: “Ook die getallen zijn dus onvoldoende onderbouwd.”

Aan wat voor cijfers we dan moeten denken, durft Maalsté niet te zeggen. “Daarvoor moet je echt meer onderzoek doen. Kijk, als tweehonderd mensen onafhankelijk van elkaar aantallen noemen die op elkaar lijken, dan pas mag je voorzichtig conclusies trekken.”

Burgemeester Noordanus verklaart de hoge cijfers vanuit de export. De enorme hoeveelheden zouden vooral naar het buitenland gaan. Maar het exportverhaal is passé, meent Maalsté. “Door het harde softdrugsbeleid in Brabant zijn telers uitgeweken naar het buitenland. Ook hebben sommige telers de stap terug gemaakt naar de harddrugsector. Wiet verbouwen is riskant geworden, wiet exporteren al helemaal. Niet voor niets importeert Nederland de laatste jaren ook wiet vanuit het buitenland.”

Alarmbel

Toch wordt de alarmbel volgens Maalsté niet onterecht geluid. “Hoe groot de handel ook mag zijn, wiet hoor je niet in woonhuizen te telen. Dat levert onveilige situaties op.” Ze schaart zich achter het burgermeestermanifest en pleit voor een harde knip. “De aanvoer van de cannabis naar de Nederlandse coffeeshops moet geregeld worden. Tegen de export van wiet moet je hard blijven optreden. Dit is de beste manier om overlast tegen te gaan.”

Nicole Maalsté is onderzoekster bij Tilburg Law School. Ze schreef onder meer het boek Polderwiet, waarin een dwarsdoorsnede wordt geschetst van de mensen achter de wietteelt in Nederland.