Geen bier, wel heel veel plezier
Warme zon strijkt neer op de parkeerplaats van de Voltage. Studenten druppelen de parkeerplaats op. Ze zijn jong. En ze mogen sinds 1 januari 2014 niet meer drinken. Daarom zijn ze hier. Voor weer een spellendag. Terwijl er aan de andere kant van de stad keihard gezopen wordt tijdens de biercantus. Als dat maar goed gaat.
De allerjongste generatie studenten is bijeengekomen. Je ziet het aan ze: de ongeoefende, voorzichtige glimlach, de jonge ziel in hun onbevlekte ogen. Do you believe in miracles? vraagt een mannenstem, begeleid door opjuttende deuntjes. Marie van Engelen, de enige TOP-vertegenwoordiger op locatie, roept de mensen bij elkaar. Begeleiders in gekleurde shirts lopen naar buiten, zwaaiend met lijsten: “Ik zoek nog 7 mensen!” En: “Nog 2 mensen. Leuke mensen!” Ze werpen zich op de nieuwkomers. Sjokkend laat de groep een lange rij fietsen achter zich.
Goede verwachtingen
Drie dames die buiten even de kat uit de boom kijken, gaan uiteindelijk toch naar binnen. Myrthe, Stephanie en Janna. Ze vertellen dat het zo erg nog niet is, deze alternatieve activiteit. Al vindt Stephanie het “wel jammer dat ze geen bier mogen drinken.” Ze zal niet de enige zijn, maar de aandacht gaat toch vooral uit naar deze activiteit, niet naar de cantus. De allerjongsten gaan lasergamen, lasersquashen en bowlen. Van Engelen: “We proberen een alternatief programma aan te bieden. We kunnen moeilijk zeggen: kom naar de biercantus, en dat er dan niks is. We hopen dat ze de alternatieve activiteit leuk vinden. Dat ze het ook los zien van de cantus.” Zelf is ze 19. Hoe oud ze was toen ze in Tilburg kwam studeren? “17,” zegt ze met een half schuldbewust glimlachje. Zelf heeft ze het bier nooit hoeven missen.
Drukte in de grot
Dat het net als gisteren weer spelletjes zijn, vinden de studenten hier niet erg. Onverdeeld vertellen ze me dat ze denken dat het leuk gaat worden. Mensen ouder dan 17 zie ik niet. Toch zijn ze er. Een enkeling, vertelt Van Engelen me. Omdat “ze geen bier lusten, of omdat dit ze wel leuk vinden.” In totaal zijn er ongeveer 140 studenten bij deze niet-verplichte activiteit. Vooral omdat ze anders “thuis toch maar wat op de bank zouden hangen.”
Het is kort na half twee. Via de stalen trap hebben de groepjes hun weg gevonden naar de kantine. Vanuit de donkere ruimte die aan een kroeg doet denken, verspreiden ze zich door het pand. Nederlandstalige muziek danst door de ruimte. Iets verderop een kooi. Fanatieke lasersquashgevechten binnenin, een wachtend groepje in de gang, voorbijlopende groepjes met scorebladen van het lasergamen in de hand. Om de hoek gejoel bij de bowlingbanen. Het is druk in de grot die de Voltage blijkt te zijn.
Flitsende afleidingen
Het is een middag in een eigen universum, in donkere hallen met veel flitsende afleidingen. De studenten van <18 hebben geen keus en moeten er maar het beste van maken. Dat lukt overigens prima: als je eenmaal volop aan het lasergamen bent vergeet je dat er ergens, aan de andere kant van de stad, ook nog keihard bier gezopen wordt. De TOP heeft de mini’s afgeleid, met veel succes. Niet op een goedkope manier, maar met een daadwerkelijk leuke activiteit. Neerslachtigheid – wellicht te verwachten – was niet te bespeuren onder de groep. De TOP scoort punten op hun eigen alternatieve spellendag, dat is zeker.
