Filmrecensie: Michiel de Ruyter
De Nederlandse film Michiel de Ruyter kan ondanks de goede special effects niet boeien. Het verhaal springt van scène naar scène en mist samenhang. Frank Lammers in de hoofdrol kan dat helaas niet goedmaken. Zijn personage blijft zo oppervlakkig dat je zijn supermarktimago niet kunt vergeten.
Het verhaal van Michiel de Ruyter is er eentje dat vraagt om verfilmd te worden. Het bevat alle ingrediënten voor een goede actiefilm: oorlog, liefde en patriottisme. Regisseur Roel Reiné wist in Amerika bescheiden naam te maken met een aantal middelmatige actiefilms, zoals Death Race, The Delivery en Pistol Whipped (met niemand minder dan Steven Seagall). Daar leerde hij alle fijne kneepjes van het vak.
Alles in slow motion
Die Amerikaanse bombarie zie je terug in Michiel de Ruyter: vallende matrozen in slow motion, schietende kanonnen in slow motion, spetterende schotwonden in slow motion en nog meer van dat soort gekkigheid. Maakt niet uit, als het maar in slow motion is. De special effects zijn voor Nederlandse maatstaven goed. Maar het verhaal is een grote strontlading aan losse flodders. De bruggen tussen de scènes zijn slecht en daardoor komt het verhaal warrig over. Wie heeft gezegd dat tientallen jaren geschiedenis in tweeëneenhalf uur proppen makkelijk was?
En hoe zit het met de cast? Egbert Jan Weeber speelt een homoseksuele Willem III en dat doet hij goed. Ook complimenten voor Sanne Langenaar, die de emotionele wederhelft van Michiel de Ruyter speelt. Maar kan iemand Lieke van Lexmond uit de film knippen? Met drie regeltjes tekst kan er weinig fout gaan, zou je denken. Het is daarom ook heel knap hoe ze zo geforceerd haar regels opdreunt.
Hallo Jumbo
Het is moeilijk om de film serieus te bekijken met Frank Lammers in de hoofdrol. Een sympathieke kerel, maar de Brabantse polderacteur uit Mierlo komt nergens echt goed uit de verf. Door zijn chronisch gesloten gezichtsuitdrukking blijft zijn personage vlak en ongeloofwaardig. Daarnaast is het ook heel lastig om zijn supermarktimago weg te denken. Je kunt het als kijker niet laten om met de gedachte te flirten dat hij even een kiloknaller gaat scoren bij de Jumbo om de hoek. Harry Piekema zou toch ook geen goede keuze zijn voor de hoofdrol?
Slechte montage
Bovendien zou het geen slecht idee zijn om de film terug te sturen naar het montagehok. Want meer dan vijf keer loopt het geluid niet synchroon met het beeld. Je ziet een kapitein iets roepen, maar het geluid gaat langer door dan dat zijn lippen bewegen. Slordig.
Van een mooi bord kun je niet eten. Dat bewijst de film Michiel de Ruyter. Ondanks de goede poging om een degelijke actiefilm te maken is dat niet gelukt.
2 uit 5
Advertentie.
