Starbucks

Er hangen posters op de ramen van de universiteitsbibliotheek van de RUG: „binnenkort komt hier een nieuwe koffieoase.” Met daaronder het Starbucks-logo. De kogel is door de kerk. De Rijksuniversiteit Groningen wordt de derde onderwijsinstelling in Nederland met een Starbucks. De Erasmus Universiteit Rotterdam was in 2012 de eerste, daarna Tilburg University.

Geen idee of het hier in Tilburg een issue was, maar studentenpartijen in Groningen zijn faliekant tegen. De koffie zou niet lekker én te duur zijn. Zelfs de Groningse afdeling van de Socialistische Partij roert zich. Starbucks betaalt dankzij afspraken met de Nederlandse Belastingdienst nauwelijks belasting. Waardoor de Staat der Nederlanden zo’n 11 miljoen euro per jaar misloopt. Een grof schandaal volgens de SP: „vooral wanneer je bedenkt dat de studenten van diezelfde Staat geen studiefinanciering meer krijgen.”

Onbegrijpelijke argumenten. Is de koffie van Starbucks niet lekker? Dat zou zomaar kunnen, maar over smaak valt niet te twisten. Is de koffie van Starbucks te duur? Koffie die niet lekker is, is altijd te duur, ongeacht de prijs. Trouwens, waarom koffie kopen die je niet lekker vindt? Er is voldoende concurrentie, want elke verdieping van de RUG krijgt een eigen koffieruimte. En tot slot: waarom boos zijn op Starbucks vanwege afspraken met de Belastingdienst? De Belastingdienst ging toch akkoord? Wees dan boos op de Nederlandse Staat.

Nee, dan de hamvraag. Waarom moeten er überhaupt koffiecorners zijn op een universiteit? Wat is er mis met de ouderwetse thermoskan, volgegooid met overheerlijke eigen koffie? Op de universiteit kom je om te studeren, niet om te koffieleuten. Als ik Jet Bussemaker was, zou ik het wel weten: studenten hebben nog te veel geld. En ze lanterfanten nog te veel. Hopla, nog een keer met de kaasschaaf er overheen.
En studenten maar klagen, van je ach en wee, met een beker Starbucks in de hand.