Lokale partijen vrij kansloos in provinciale verkiezingen
Lokale partijen bundelen de krachten om op provinciaal en landelijk niveau een rol van belang te spelen. Kansloos, volgens onderzoeker Julien van Ostaaijen van Tilburg School of Politics and Public Administration.
Omdat landelijke partijen te ver van de burger af zouden staan, gaan lokale partijen het nu proberen in de provincie. Dat doen ze gezamenlijk. Maar uit het geringe succes van regionale partijen blijkt volgens Van Ostaaijen dat het moeilijk is het overwicht van de landelijke partijen in de provincie te doorbreken. Neemt niet weg dat het initiaief op zichzelf prijzenswaardig is, schrijft de onderzoeker in het NRC. Maar het systeem zoals het er ligt maakt dat lastig, omdat het feitelijk een indirecte verkiezing is voor de Eerste Kamer. Beter (en logisch) zou volgens Van Ostaaijen zijn om “die band te verbreken, zodat provinciale verkiezingen weer meer over de provincies zelf gaan. Als de Eerste Kamer toch indirect moet worden verkozen, laat het dan door de gemeenteraden gebeuren.”
Vier redenen waarom de lokale partijen waarschijnlijk gaan falen
1. Het is voor kiezers vaak niet duidelijk wat het provinciaal beleid met hun belangen te maken heeft. Noodzaak te stemmen is er dan ook nauwelijks. Als er al gestemd wordt, dan toch vooral georiënteerd op de landelijke politiek. De Statenverkiezingen zijn immers ook indirecte verkiezingen voor de Eerste Kamer.
2. Het is voor kleine, lokale partijen moeilijk zich provinciaal te manifesteren. Kunnen ze zich in de gemeente nog richten op een nieuw gemeentehuis of zwembad, provinciebrede thema’s zijn schaars. Met ‘iets nieuws’ komen is moeilijk.
3. Geld. Heb je als lokale partij genoeg aan een paar duizend euro, om je als provinciale partij kenbaar te maken heb je wel wat meer nodig. Dat geld is er niet.
4. Het gaat om de mensen. Landelijke trends, schrijft Van Ostaaijen, “worden vaak door personen gemaakt. Het is in de provinciale politiek voor personen moeilijker verschil te maken.” Inwoners en media hebben ook daarom minder aandacht voor provinciale politiek.
