Recensie: Ant-Man

Zijn er nog niet genoeg Marvel-superhelden? Je zou toch denken dat Spider-Man, de Hulk en Captain America elkaar inmiddels behoorlijk voor de voeten lopen. Niet dus. Er is wel degelijk nog plek voor een Mierenman, en niet alleen omdat ie zo klein is.Ant-Man-bedenker Stan Lee vat het bondig samen: “Het was altijd maar big and bigger. Toen dacht ik: waarom geen superheld ter grootte van een mier?” De strip kreeg zijn vuurdoop in 1962. Bijna drie generaties later is er nu de eerste verfilming. En het is direct raak: Ant-Man mist de brave meligheid van veel andere Marvel-producties.

Verhaal
Wetenschapper Hank Pym (Michael Douglas) bedenkt een revolutionaire krimp-technologie. Door het aantrekken van een speciaal kostuum, kunnen hele legers transformeren tot schier onverslaanbare mieren. Over de implicaties van de vinding – wereldsuprematie, om maar iets te noemen – krijgt Pym ruzie met zijn bazen van S.H.I.E.L.D. Darren Cross, Pyms voormalige protégé, heeft minder last van scrupules. Niet alleen aast hij op de krimpformule; in de tussentijd heeft hij ook al een vervaarlijk wespenpakje ontwikkeld (de Yellowjacket). Pym roept de hulp in van de sympathieke anti-held Scott Lang om de wereld te redden.

Tot zover weinig nieuws, zou je denken. Maar de manier waarop dit verhaal wordt ingekleed is origineel en zeer vermakelijk. Dat begint al bij de cast. Michael Douglas is nog redelijk voorspelbaar als gekweld genie. Maar de twee andere hoofdrollen zijn wonderlijk goed gekozen. Ant-Man Paul Rudd is normaal gesproken het kleurloze modelvriendje in romcoms (Knocked Up) of de venijnige liefdesrivaal die niks goed kan doen (Night at the Museum). Corey Stoll (als Darren Cross) werd bekend als politieagent (Law & Order) maar komt in House of Cards al meer in een grijs gebied. In Ant-Man zet hij een subtiele slechterik neer, die je in de Albert Heijn straal voorbij zou lopen. Daarnaast is deze film vooral grappig. Of het altijd exact de bedoeling is weet ik niet, maar Ant-Man zit boordevol ironie.

Mierzoet
Natuurlijk kent de film mindere momenten. We zien dezelfde mierzoete focus op de familiewaarden, waar ook Spider-Man last van heeft. En dat de uitvinder van een krimptechnologie een sleutelhanger bezit in de vorm van een tank is natuurlijk allerminst toeval. Ook het slot van de film zinspeelt wel erg op een sequel. Maar toch: mocht je je deze vakantie nog ff vervelen, er zijn vervelendere insecten.

Ant-Man draait in Pathé Tilburg. 4/5 sterren.

_Advertentie.