Kies verkeerd!

Eigenlijk gaat elke studentenintroductie volgens hetzelfde stramien. Je doet een speurtocht die geen speurtocht heet omdat dan niemand mee wil doen. Er is iets sportiefs omdat iedere manager weet dat sport verbroedert. Er zijn liters en liters bier omdat studenten weten dat dat nog meer verbroedert. En dan heb je ook nog die ene olijke hoogleraar die ook dit jaar weer hetzelfde truukje uithaalt.

Zowat iedere student kan nog vertellen hoe zijn eerste college ooit aanving. “Kijk eens naar de student links van je en de student rechts van je. Na de Kerst zit één van jullie hier niet meer.”Ook ik heb die waarschuwing gekregen toen ik ging studeren. Mijn studie, rechten, leek me vooraf geweldig. Mijn introgroepje en de eerste colleges zetten mij aan het twijfelen.

Ik kwam er al gauw achter dat de mensen die mijn studie kozen niet waren zoals ik. Ik wilde iets vaags als mijn rechtvaardigheidsgevoel uiten, de anderen wilden iets concreets: crimefighten, fusies in goede banen leiden of notaris worden. Ik ging nog meer twijfelen door die hoogleraar met zijn waarschuwing, helemaal toen ik Sebas links van me en Enzo aan de andere kant zelfverzekerd zag lachen.

Ik besloot ervoor te gaan en te kijken waar het schip strandde. Na twee jaar belandde ik via een middelbareschoolvriend bij een studentenblad. Daar kwam ik erachter wat wél mijn passie was: journalistiek. Ik maakte mijn studie af, maar met name het laatste jaar kostte me het veel moeite om me naar colleges te slepen. Zelfs het allerleukste gebiedje van de rechtsgeleerdheid waar ik me in mijn master op focuste was soms een kwelling.

Zelfs het allerleukste gebiedje van de rechtsgeleerdheid waar ik me in mijn master op focuste was soms een kwelling

Achteraf was de foute keuze een goede keuze. Nadenken over waarom de ene studie je niet blij maakt, dwingt je ook om na te denken over wat je dan wél geluk zal bezorgen. En: hoe je dat kunt bereiken. Het doet een beroep op je inventiviteit. Je wordt geconfronteerd met een situatie waarin stoppen een – vanaf dit jaar extra groot – prijskaartje heeft en jij bent de enige die kan beslissen.

Alleen al het gevoel die keuze te hebben, zelf de voors en tegens af te kunnen wegen en zelf die beslissing te kunnen nemen, is het leerzaamste dat je tijdens een studie mee zult krijgen. Tenzij je tandarts of hoogleraar wilt worden, maakt het toch nauwelijks iemand iets uit wat je gestudeerd hebt.

Kijk naar Sebas. Hij maakte zijn studie in zes jaar af en werkt nu bij een energiebedrijf. Van Enzo heb ik sinds Kerstmis 2007 niets meer vernomen. Na wat zoekwerk kwam ik erachter dat hij masterstudent filosofie is in Groningen. Ik kan niet anders dan denken dat hij gelukkig is.

_Advertentie.