Waarom we allen zouden moeten slapen als studenten!

Alwaar we vorige week het uitgebreid hebben gehad over het feit dat we steeds dikker worden met zijn allen, gaan we deze week in op weer een andere majeure tendens in westerse samenlevingen. Dat we steeds korter slapen! In de vierentwintig-uurs-economie gaat iedereen maar door. En we vergeten te slapen! Tenminste, dat wordt gezegd. Maar is dat wel zo? En voor wie vooral? En hoe lossen we dat probleem op?Sociologen, trendwatchers, en tal van andere figuren houden van stempeltjes. We leven in de netwerk samenleving. In de obesogene samenleving. In de borderline-samenleving. En in de slapeloze samenleving. Of al die andere stempeltjes kloppen zal ons hier eventjes een worst zijn, maar klopt het dat we steeds minder slapen met zijn allen? Gelukkig zijn er de jongens en meisjes van het Sociaal en Cultureel Planbureau, om het allemaal netjes voor ons in kaart te brengen. En wat blijkt? We slapen helemaal niet veel minder dan vroeger. Per week slaapt de gemiddelde Nederlander zo’n zestig uur per week. En tussen 2006 en 2011 zijn we met zijn allen zelfs een uurtje meer gaan slapen.

Natuurlijk zijn er wel verschillen tussen mensen. Er zijn slaapkoppen – te weten: werklozen, jongeren en studenten. Vooral deze laatste twee maken het bont – en slapen bijna 10 uur per nacht! En dan zijn er de rustelozen – te weten iedereen die niet werkloos is, jong is, en niet studeert natuurlijk. Zij pakken aanzienlijk minder rust per nacht.

De vraag is wat dit allemaal zou. Wat maakt het uit dat mensen veel of weinig slapen? Een korte nachtrust kan positief uitwerken. Zo houd je namelijk meer tijd over voor leuke dingetjes, als sociologisch onderzoek. En het zorgt er natuurlijk voor dat je minder vreet tijdens het slaapwandelen. Maar het heeft ook negatieve kantjes. Want, ook al vreet je dan minder tijdens het slapen – korte slaapjes maken je dikker. Ook voel je je slechter. Depressiever zelfs. Heb je meer stress. Ben je banger. Krijg je hem minder snel omhoog. Je vat sneller een koutje. En, je presteert cognitief veel minder. Je kunt je ook een stuk minder concentreren. Kortom, een grote doffe poel van ellende die je maar beter zou voorkomen door te slapen gelijk de studenten.

Dus wat te doen als je geen studerende, werkloze jongere bent en je wil niet ten onder gaan aan de obesitas, depressies, stress, impotentie, virussen, en stupiditeit? Maak eens een strandwandeling! Recent onderzoek heeft namelijk laten zien dat als je een fikse wandeling over het strand maakt, dat dan je nachtrust met drie kwartier wordt verlengt. Niet door de stad lopen. Of in het bos. Dan werkt het niet. Waarom dit zo is, weten de wetenschappers trouwens zelf ook niet. Waarom ze dan dachten dat een strandwandeling zou helpen? Misschien omdat de onderzoekster vroeger ook enorm van strandwandelingetjes met haar opa genoot? Of wellicht heeft ze zelf wel wat last van slapeloosheid en kan ze niet meer zo helder denken? Wie zal het zeggen. Nou ja, maken jullie je maar niet te veel zorgen over het precieze mechanisme – dat doen de onderzoekers zelf ook niet. Het belangrijkste is: Het werkt. Dus hup, naar het strand allemaal. Wandelen, en slapen. In die volgorde!

PA

_Advertentie.