Promovendus zet onderzoek stop vanwege conflict met Elsevier
Een TSB-promovendus, Chris Hartgerink, heeft een deel van zijn onderzoek stop moeten zetten omdat uitgever Elsevier zegt dat hij zich niet aan de regels houdt. Hartgerink heeft voor zijn onderzoek grote hoeveelheden wetenschappelijke publicaties nodig en die was hij aan het downloaden van onder andere databases van Elsevier. De uitgever dreigde de hele universiteit de toegang tot een van die databases te ontzeggen als Hartgerink niet ophield, en zegt dat hij het toegangscontract schendt.In zijn blog schrijft Hartgerink: ‘Ik ben een statisticus, geïnteresseerd in het opsporen van problematisch onderzoek zoals datafabricatie, dat kan leiden tot onbetrouwbare onderzoeksresultaten die beleidskeuzes negatief kunnen beïnvloeden, financieringsbeslissingen kunnen beïnvloeden en onderzoek kunnen hinderen.” Om dit te doen bouwt hij een dataset op waar hij artikelen voor downloadt van bijvoorbeeld ScienceDirect, een database van Elsevier. De universiteit betaalt voor een abonnement op deze informatie. Hartgerink zegt: “Er werd op mijn deur geklopt en gezegd dat ik met de IT-beveiliging moest bellen. Elsevier had geklaagd over mijn downloadgedrag en dreigde de hele universiteit de toegang tot de artikelen te ontzeggen.”
Elsevier heeft problemen met het feit dat Hartgerink geen gebruik maakt van het door de uitgever geleverde Application Programming Interface, of API. Dit is een serie ‘definities’, waar iemand een computerprogramma omheen kan bouwen, dat voldoet aan Elseviers Text and Data Mining-beleid, de TDM.
Op dit moment gebruikt Hartgerink een programma dat niet aan één specifieke uitgever gelieerd is. “Het zou enorm veel tijd kosten om voor iedere uitgever een ander programma te gaan bouwen. Daarnaast moet ik dan elke keer andere voorwaarden accepteren.” De promovendus zegt dat hij Elseviers TDM niet accepteert, omdat het heel erg restrictief is. “Met die voorwaarden moeten al mijn resultaten gepubliceerd worden onder een niet-commerciële licentie. Commerciële partijen mogen dan niets met mijn resultaten. Dit bedreigt mijn academische vrijheid en is ouderwets, de wetenschap zit niet meer in een ivoren toren. Daarnaast mag ik ook geen afbeeldingen uit de publicaties gebruiken, daar heb ik Elseviers toestemming voor nodig.”
In de toekomst wil Hartgerink zijn onderzoek misschien in Engeland voortzetten. “Daar is via amendement bij de Copyrightwet het recht om te minen vastgelegd. ‘The right to read, is the right to mine’. Als ik betaal voor toegang tot informatie, mag ik het vervolgens ook gebruiken. Zo’n regel hebben we in Nederland niet.” Hartgerink wil niet doorgaan met wat hij aan het doen was, omdat de universiteit dan in de problemen komt. “En ik wil mijn baan graag houden.”
Elsevier verwijst voor een reactie door naar de blog van Hartgerink, waar Director of Access & Policy Alice Wise onder andere de volgende reactie achterliet:
“The reason that we require miners to use the API is so that we can meet their needs AND ALSO the needs of our human users who can continue to read, search and download articles and not have their service interrupted in any way. Science Direct holds 11 million pieces of content, shares infrastructure with Scopus, ClinicalKey, and other Elsevier products, and serves millions of researchers. I am told we are not alone in providing an API for this sort of high-volume access and that APIs also are used by others including Wikipedia and Twitter. We appreciate that users might wish to text mine across publisher platforms, and this is why we also participate in the multi-publisher cross-platform text and data mining service offered by CrossRef.”
De uitgever schreef in 2014 al een open brief over dit onderwerp.